مقدمه
آراستگى به فضايل اخلاقى و پيراستگى از رذايل، گامى است به سوى كمال انسانى.هر كس در هر موقعيت و صنفى، موظّف است اين راه را طى كند و هر چه انسان، در كسب خوبىها و دورى از زشتىها بيشتر تلاش كند، به اين قلّه كمال نزديكتر خواهد شد.انسانها از نظر روحيه، ايمان و عقيده، اثرپذيرى از اجتماع، فرهنگهاى گوناگون و ...يكسان نيستند. برخى زمينه كسب كمالاتى را دارند كه برخى ديگر ندارند. ممكن است گروهى در معرض ابتلا به برخى رذيل اخلاقى قرار گيرند كه گروه ديگر در معرض آن قرار نگيرند؛ مثلًا آن اندازه كه يك مأمور بانك در معرض اختلاس است، يك معلّم نيست.نتيجه اين كه گر چه همه انسانها موظّف به كسب فضايل و پيراسته شدن از رذايلاند، ولى موقعيت اقشار گوناگون جامعه ايجاب مىكند كه به برخى از فضايل بيشتر اهميت دهند و از برخى رذايل بيشتر دورى جويند و مىتوان ادّعا كرد كه علاوه بر «اخلاق عمومى»، «اخلاق صنفى» نيز از جايگاهى خاصّ برخوردار است و اصناف گوناگون: بايستى از اخلاق صنفى خويش نيز آگاهى يابند و به آن پايبند باشند.آنچه پيش روى شماست، تلاشى است براى تحكيم مبانى اخلاقى در ميان عزيزان پاسدار. مراد از «اخلاق نظامى» آن دسته از ويژگىهاى اخلاقيى است كه بيشتر براىنظاميان مطرح است و بايد از آنها آگاهى داشته، بدان متخلّق شوند و يا از آنها دورى گزينند، هر چند همه عناوين مورد بحث، عام و فراگير است و آگاهى از آنها تا حدودى براى اقشار ديگر جامعه نيز لازم است.
پژوهشكده تحقيقات اسلامى
|