ب- ايثار در روايات
ايثار در روايات به عنوان «خوى و خصلت ابرار و برگزيدگان الهى، نيكوترين احسان و والاترين مراتب ايمان» شمرده شده است؛ چنان كه اميرمؤمنان عليه السلام مىفرمايد: «الْايثارُ سَجِيَّةُ الْابْرارِ وَ شيمَةُ الْاخْيارِ» «3»ايثار، خوى نيكوكاران و شيوه نيكان است.در جايى ديگر مىفرمايد: «الْايثارُ احْسَنُ الْاحْسانِ وَ اعْلى مَراتِبِ الْايمانِ» «4»ايثار، نيكوترين احسان و بالاترين مرتبه ايمان است.همان گونه كه ذكر شد، در امور نظامى بيشتر ايثار جانى مطرح است. كسى كه جان بركف از اسلام و مرزهاى اسلامى دفاع مىكند، خود را به آب و آتش مىزند و چه بسا خون پاكش در راه پاسدارى از اسلام و ارزشهاى اسلامى ريخته مىشود، بالاترين درجه ايثار و محبوبترين مقام را نزد خدا دارد؛ چنان كه رسول خدا صلى الله عليه و آله درباره ارزشخون پاك شهيدان راه خدا مىفرمايد: «ما مِنْ قَطْرَةٍ احَبُّ الَى اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ مِنْ قَطْرَةِ دَمٍ فى سَبيلِ اللَّهِ» «1»هيچ قطرهاى در پيشگاه خداوند، محبوبتر از قطره خونى كه در راه خدا ريخته مىشود، نيست.همچنين ارزش ايثار و پاسدارى از مرزهاى اسلامى را چنين بيان مىكند: «رِباطُ يَوْمٍ فى سَبيلِ اللَّهِ خَيْرٌ مِنَ الدُّنْيا وَ ما عَلَيْها» «2»يك روز مرزدارى در راه خدا از دنيا و آنچه در آن است، بهتر است.
|