9- فروتنى‏
از ديدگاه قرآن، انسان‏ها همه از يك پدر و مادر پديد آمده‏اند و همه از خاك آفريده شده و از نظر آفرينش، كسى بر ديگرى برترى ندارد و تنها ملاك ارزشمندى انسان، تقواست. همچنين پايان زندگى همه موجودات و از جمله انسان، به مرگ و متلاشى شدن بدن عنصرى است. از اين رو، با چنين آغاز و انجامى كه انسان دارد، شايسته نيست كسى خويش را از ديگران برتر پندارد و آنان را كوچك شمارد. امام متقيان سلام اللّه عليه در اين باره مى‏فرمايد: «ما لِابْنِ آدَمَ وَ الْفَخْرَ، اوَّلُهُ نُطْفَةٌ وَ آخِرُهُ جيفَةٌ لا يَرْزُقُ نَفْسَهُ وَ لا يَدْفَعُ حَتْفَهُ» «1»آدمى زاده را چه جاى فخر فروشى؟! آغاز او نطفه و انجامش مردار گنديده است، نه مى‏تواند خود را سير كند و نه مرگ را از خويش براند.از اين رو، علتى براى فخر فروشى به ديگران باقى نمى‏ماند، امّا به دليل اين كه احترام مؤمنان و مسلمانان لازم است، بسيار بجاست كه در مقابل آنان، انسان متواضع باشد و از مردم توقع كرنش و كوچكى نداشته باشد. نيز بداند كه تكبّر و تواضع نتيجه عكس دارد؛ يعنى اگر انسان تكبّر بورزد، كوچك مى‏شود، ولى اگر تواضع كند، در نظر مردم بزرگ و محترم مى‏شود؛ چنانكه همان امام عليه السلام مى‏فرمايد: «مَنْ تَواضَعَ عَظَّمَهُ اللَّهُ وَ رَفَعَهُ» «2»هر كس فروتنى كند، خدا بزرگش دارد و بالايش برد.همچنين مى‏فرمايد: «تَكَبُّرُ الْمَرْءِ يَضَعُهُ» «3»تكبّر، انسان را بر زمين مى‏زند.