3- جمود و تحجّر
نيروهاى نظامى بايستى همواره از بينش و بصيرتى كافى بهره‏مند باشند و نسبت به ديانت، سياست، مسايل اجتماعى و مانند آن آگاه شوند و گر نه در مأموريت‏ها دچار انحراف مى‏گردند و گاه نيل به‏اهداف براى آنان غيرممكن مى‏گردد. اميرمؤمنان عليه السلام درباره چنين كسانى مى‏فرمايد: «... فَانَّ الْعامِلَ بِغَيْرِ عِلْمٍ كَالسَّائِرِ عَلى‏ غَيْرِ طَريقٍ فَلا يَزيدُهُ بُعْدُهُ عَنِ الطَّريقِ الْواضِحِ الَّا بُعْدًا مِنْ حاجَتِهِ» «1»عمل كننده بدون آگاهى، چون رونده در بى راهه است كه دورى او از جاده اصلى جز بر دورى از مقصدش نمى‏افزايد.همين بى بصيرتى و جمود و جهالت، سبب نافرمانى بسيارى از سپاهيان آن حضرت در جنگ صفين شد و حكميت را بر آن امام بر حق تحميل كردند و موجبات دوام سلطه شيطانى معاويه را فراهم آوردند.