نياز جامعه به تعاون‏
ضرورت تعاون و همكارى- در همه جا و هميشه- امرى بديهى است و نياز به استدلال و برهان ندارد و نه تنها از اصول اخلاقى اجتماعى، كه از اصول زندگى اجتماعى است و هيچ كس در هيچ شرايطى از آن بى نياز نيست. اميرمؤمنان عليه السلام- مى‏فرمايد:روزى در محضر رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله چنين دعا كردم: «خدايا مرا به هيچ يك از بندگانت محتاج نكن.» پيامبر فرمود: «اى على! چنين نگو چرا كه نمى‏شود كسى به ديگران محتاج نباشد.» پرسيدم: «پس چگونه دعا كنم؟» فرمود: «بگو: اللَّهُمَّ لا تُحْوِجْنى‏الى‏ شِرارِ خَلقِكَ» «1» خدايا! مرا به بندگان بد خويش، محتاج نكن!.بنابراين، بر همه افراد جامعه، فرض است كه به اين نياز اجتماعى پاسخ مثبت دهند؛ همان گونه كه خود به تعاون ديگران نيازمندند. اميرمؤمنان عليه السلام مى‏فرمايد: «كَما تُعينُ تُعانُ» «2»چنان كه ديگران را يارى مى‏كنى، تو را يارى كنند.همچنين مى‏فرمايد: «مَنْ لَمْ يُنْجِدْ لَمْ يُنْجَدْ» «3»هر كس ديگران را يارى نكند، كس يارى‏اش نكند.