نياز جامعه به تعاون
ضرورت تعاون و همكارى- در همه جا و هميشه- امرى بديهى است و نياز به استدلال و برهان ندارد و نه تنها از اصول اخلاقى اجتماعى، كه از اصول زندگى اجتماعى است و هيچ كس در هيچ شرايطى از آن بى نياز نيست. اميرمؤمنان عليه السلام- مىفرمايد:روزى در محضر رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله چنين دعا كردم: «خدايا مرا به هيچ يك از بندگانت محتاج نكن.» پيامبر فرمود: «اى على! چنين نگو چرا كه نمىشود كسى به ديگران محتاج نباشد.» پرسيدم: «پس چگونه دعا كنم؟» فرمود: «بگو: اللَّهُمَّ لا تُحْوِجْنىالى شِرارِ خَلقِكَ» «1» خدايا! مرا به بندگان بد خويش، محتاج نكن!.بنابراين، بر همه افراد جامعه، فرض است كه به اين نياز اجتماعى پاسخ مثبت دهند؛ همان گونه كه خود به تعاون ديگران نيازمندند. اميرمؤمنان عليه السلام مىفرمايد: «كَما تُعينُ تُعانُ» «2»چنان كه ديگران را يارى مىكنى، تو را يارى كنند.همچنين مىفرمايد: «مَنْ لَمْ يُنْجِدْ لَمْ يُنْجَدْ» «3»هر كس ديگران را يارى نكند، كس يارىاش نكند.
|