درس دهم: تعاون و همكارى‏

تعاون از ريشه «عَوْن: كمك و يارى كردن»، مصدر باب تفاعل به معناى «يكديگر را يارى كردن» است و از ضرورى‏ترين نيازهاى اجتماعى به شمار مى‏رود. انسان، با فرصت و عمر محدود خود، طالب خواسته‏هايى نامحدود است و همواره در پى بهترين‏ها و بيشترهاست.غريزه «مطلق‏طلبى» انسان، وديعه‏اى الهى و بزرگ‏ترين انگيزه تكامل بشرى است كه به نوعى معقول بايد تعديل شود. بى ترديد، اگر روحيه تعاون نبود، پيشرفت حيرت‏انگيز انسان در ميدان‏هاى مختلف زندگى به اين حد نمى‏رسيد و آدمى زادگان هنوز گام‏هاى نخستين زندگى را مى‏پيمودند، ابزار و وسائل اوّليه جاى خود را به تكنولوژى بسيار پيشرفته امروز نداده بود، غارها يا خانه‏هاى گلى به آسمان‏خراش‏ها تبديل نشده بود و امروزه نيز نگهدارى و ادامه ميراث عظيم جامعه بشرى بدون تعاون، امكان‏پذير نيست.