درس دهم: تعاون و همكارى
تعاون از ريشه «عَوْن: كمك و يارى كردن»، مصدر باب تفاعل به معناى «يكديگر را يارى كردن» است و از ضرورىترين نيازهاى اجتماعى به شمار مىرود. انسان، با فرصت و عمر محدود خود، طالب خواستههايى نامحدود است و همواره در پى بهترينها و بيشترهاست.غريزه «مطلقطلبى» انسان، وديعهاى الهى و بزرگترين انگيزه تكامل بشرى است كه به نوعى معقول بايد تعديل شود. بى ترديد، اگر روحيه تعاون نبود، پيشرفت حيرتانگيز انسان در ميدانهاى مختلف زندگى به اين حد نمىرسيد و آدمى زادگان هنوز گامهاى نخستين زندگى را مىپيمودند، ابزار و وسائل اوّليه جاى خود را به تكنولوژى بسيار پيشرفته امروز نداده بود، غارها يا خانههاى گلى به آسمانخراشها تبديل نشده بود و امروزه نيز نگهدارى و ادامه ميراث عظيم جامعه بشرى بدون تعاون، امكانپذير نيست.
|