خلاصه درس
از ويژگىهاى برجسته رزمنده مؤمن «شهادتطلبى» است؛ يعنى براساس بينشعميق و آرمان مقدس خود، شهادت در راه خدا را بجويد و اعمالش را چه در زمان صلح چه در زمان جنگ با آن تنظيم كند و اين معنا با مطالعه و كسب شيوههاى فتح و ظفر و شكست دادن دشمن منافاتى ندارد.واژه شهادت، در فرهنگ اهل بيت عليهم السلام كاربردى وسيع و جايگاهى ويژه دارد. خطبهها، نيايشها، توصيهها، نامهها و سخنان حكمتآميز آنان با شهادت در هم آميخته و پيوسته براى خود و ياران نزديك خود شهادت طلبيدهاند آن سان كه تشنه كام آب مىجويد و طفل، شيرمادر.شهادتطلبى بر تفكّر مكتبى و بينش كامل و اعمال شايسته استوار است. عقيده مذهبى، انجام كارهاى شايسته و پرهيز از اعمال ناشايست همراه با بينش و معرفت فراگير، انسان را به خدا نزديكتر مىكند و پشتوانهاى معنوى و نيرومند براى شهادتطلبى او مىگردد و بدون دستيابى به اصول سه گانه ياد شده نمىتوان به مقام رفيع شهادت و مرگ سرخ دست يافت.شهادتطلبى با خود كشى تفاوت بسيار دارد؛ اوّلى بر پايه اصول مذهبى، واقع گرايى، انتخاب و اختيار شخص انجام مىگيرد، ولى دوّمى بر پايه خشم درونى و فشار عقدههاى روانى و اضطرار و انفجار صورت مىپذيرد.سرعت عمل و شتاب در انجام فرمانها و پرهيز از تعلّل و توجيه و همچنين سست نشدن در برابر نيروى انسانى و نظامى دشمن، از نشانههاى روحيه شهادتطلبى است.
|