|
فوايد ايثار
بى گمان، ايثار پسنديده، نتيجههايى نيك و ارزشمند در پى خواهد داشت كه برخى از آنها بدين شرح است:
1- بروز گوهرهاى انسانى در صحنههاى ايثار، كرامت نفس، پاكيزگى، صفا و بلندىمرتبه انسان، از فوايد ايثار است؛ چنان كه اميرمؤمنان عليه السلام مىفرمايد: «عِنْدَ الْايثارِ عَلَى النَّفْسِ تَتَبَيَّنُ جَواهِرُ الْكُرَماءِ» «1»هنگام ايثار، گوهر كريمان آشكار مىشود.از حذيفه عدوى نقل است: روز جنگ «يرموك» با خود آبى برداشتم تا پسر عمويم را كه در بيابان تشنه افتاده بود، سيراب سازم. هنگامى به او رسيدم كه هنوز رمقى در بدن داشت. خواستم به او آب بدهم كه نالهاى از پشت سر شنيدم. پسر عمويم به جاى نوشيدن آب، با وجود تشنگى شديد، اشاره كرد كه آب را براى آن مجروح ببرم بر بالين او رفتم. ديدم كه او هشام بن العاص است. خواستم به او آب بدهم، ناله ديگرى برآمد. او نيز اشاره به مجروح سوم كرد. چون نزد سومين رسيدم، جان داده بود. به سوى هشام برگشتم. ديدم روح او نيز پرواز كرده است. به سوى پسرعمويم بازگشتم. ديدم او نيز از دنيا رفته است. گفتم: سبحان اللّه از اين ايثار! «2»
2- ايثار و فداكارى در مصاف با دشمن موجب زبونى و درماندگى دشمن مىشود.
جنگ بدر نزديك به پايان بود. دشمن زبون و درمانده با دادن تلفات بسيار از صحنه پيكار مىگريخت. فرماندهان يگانها، گيج و مبهوتبودند كه در اين لحظات حسّاس، چه ترفندى به كار گيرند تا رسوايى بيشتر نصيبشان نشود. يكى از فرماندهان سپاه كفر به نام «طليحة بن خويلد» وقتى فرار مفتضحانه نيروهاى تحت امر خود را مشاهده كرد، پيش رفت و گفت: «واى بر شما! چه چيز باعث فرار شما شده است؟» مردى گفت: «راز قضيه اين است كه هر يك از ما كه در حال فرار است، دوست دارد همسنگرش، پيش از او كشته شود و خودش جان سالم به در برد؛ در حالى كه ما با گروهى رو به رو هستيم كه همگى دوست دارند، پيش از همرزمان خود، مرگ را در آغوش گيرند.» «3»
3- سَرْوَرى و سرافرازى از ديگر فوايد ايثار است؛ چنان كه اميرمؤمنان عليه السلام از ايثار به عنوان برترين عبادت و بزرگترين مايه سرورى ياد كرده «1»، مىفرمايد: «بِالْايثارِ عَلى نَفْسِكَ تَمْلِكُ الرِّقابَ» «2»با ايثار، مالك مردم مىشوى.
|