پيشگيرى و درمان
آنچه ياد شد كافى است كه مديران پاكدل و طالبان پاكى را وادارد كه همواره به فكر پيشگيرى يا درمان اين بيمارى روحى باشند و اجازه ندهند كه اوصاف و اعمال نيكشانبدان آلوده گردد. براى اين مهمّ، توصيههاى زير كارساز است:
- بدانيم كه تملّقگويى و تملّق شنوى، از اخلاق مؤمنان و رادمردان نيست.
- به ياد داشته باشيم كه چاپلوسان دشمنان ما هستند و هرگاه منافعشان اقتضا كند نهتنها از ما ستايش نمىكنند، بلكه بدگويى خواهند كرد. به فرموده امام على عليه السلام:
كسى كه [حضورى] عيبت را بپوشاند [و چاپلوسى كند ولى] پشت سر از تو عيبجويى كند، دشمن توست، از او بپرهيز! «1»
ستايش سرايان نه يار تواند
نكوهش كنان دوستدار تواند
- تملّقگويى بهطور معمول با بدگويى از ديگران همراه است و متملّق همانگونه كه عيب و ايراد ديگران را نزد ما آورده، عيب و نقص ما را نيز نزد ديگران بازگو مىكند.
به گفته سعدى:
هر كه عيب دگران نزد تو آورد و شمرد
بى گمان عيب تو نزد دگران خواهد برد
به سفارش پيامبر بزرگ اسلام صلى الله عليه و آله عمل كنيم كه فرمود:
بر دهان ستايشگران، خاك بپاشيد! «2»
|