ضرورت گشادهرويى
از حديث بالا، چنين برداشت مىشود كه خصلتِ نيكوى گشادهرويى از لوازم ضرورى مديريت اسلامى است و كسى كه از آن بهرهمند نباشد نمىتواند مدير موفقى باشد؛ بهويژه كه حضرت صادق عليه السلام در مقام شمارش ويژگىهاى امامان معصوم، به آن نيز تصريح كرده و فرموده است: «و دينُهُمْ ... حُسْنُ الصُّحْبَةِ وَ حُسْنُ الْجِوارِ ...» «4»روش امامان معصوم، معاشرت نيكو و خوشهمسايگى است.
رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله نيز در سفارشى به دودمان عبدالمطلب، خوشرويى را در زندگى جمعى و موقعيتى كه آنان در مديريت اجتماعى بايد داشته باشند، ضرورى دانسته، مىفرمايد:
«يا بَنى عَبْدِالْمُطَّلِبِ انَّكُمْ لَنْ تَسَعُوا النَّاسَ بِامْوالِكُمْ فَالْقُوهُمْ بِطَلاقَةِ الْوَجْهِ وَ حُسْنِ الْبِشْرِ» «1»
اى فرزندان عبدالمطلب! شما با ثروت خويش هرگز نمىتوانيد مردم را گرد خويش آوريد، پس با رويى گشاده و چهرهاى نيكو با آنان رو به رو شويد.در تاريخ آمده است كه امام صادق عليه السلام، خدمتكارى را در پى كارى فرستاد ولى او در زمان معمول بازنگشت، امام به ناچار از خانه بيرون رفت تا از او خبرى بگيرد. در ميان راه مشاهده كرد كه در گوشهاى به خواب رفته است. امام بر بالين او نشست تا بيدار شد.سپس بدون تندى و خشونت به او فرمود: «تو حق ندارى هم شب بخوابى هم روز! شب را بايد به استراحت بپردازى، در روز بايد كارهاى ما را انجام دهى!» «2»رفتار امام صادق عليه السلام بايد سرمشق ما قرار گيرد؛ يعنى در جايى كه كاركنان، خلافِ مهم و جبرانناپذيرى را مرتكب نشدهاند، بدون پرخاش و بدزبانى، وظايفشان را به آنان گوشزد نماييد.
|