ضرورت گشاده‏رويى‏
از حديث بالا، چنين برداشت مى‏شود كه خصلتِ نيكوى گشاده‏رويى از لوازم ضرورى مديريت اسلامى است و كسى كه از آن بهره‏مند نباشد نمى‏تواند مدير موفقى باشد؛ به‏ويژه كه حضرت صادق عليه السلام در مقام شمارش ويژگى‏هاى امامان معصوم، به آن نيز تصريح كرده و فرموده است: «و دينُهُمْ ... حُسْنُ الصُّحْبَةِ وَ حُسْنُ الْجِوارِ ...» «4»روش امامان معصوم، معاشرت نيكو و خوش‏همسايگى است.
رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله نيز در سفارشى به دودمان عبدالمطلب، خوش‏رويى را در زندگى جمعى و موقعيتى كه آنان در مديريت اجتماعى بايد داشته باشند، ضرورى دانسته، مى‏فرمايد:
«يا بَنى‏ عَبْدِالْمُطَّلِبِ انَّكُمْ لَنْ تَسَعُوا النَّاسَ بِامْوالِكُمْ فَالْقُوهُمْ بِطَلاقَةِ الْوَجْهِ وَ حُسْنِ الْبِشْرِ» «1»

اى فرزندان عبدالمطلب! شما با ثروت خويش هرگز نمى‏توانيد مردم را گرد خويش آوريد، پس با رويى گشاده و چهره‏اى نيكو با آنان رو به رو شويد.در تاريخ آمده است كه امام صادق عليه السلام، خدمتكارى را در پى كارى فرستاد ولى او در زمان معمول بازنگشت، امام به ناچار از خانه بيرون رفت تا از او خبرى بگيرد. در ميان راه مشاهده كرد كه در گوشه‏اى به خواب رفته است. امام بر بالين او نشست تا بيدار شد.سپس بدون تندى و خشونت به او فرمود: «تو حق ندارى هم شب بخوابى هم روز! شب را بايد به استراحت بپردازى، در روز بايد كارهاى ما را انجام دهى!» «2»رفتار امام صادق عليه السلام بايد سرمشق ما قرار گيرد؛ يعنى در جايى كه كاركنان، خلافِ مهم و جبران‏ناپذيرى را مرتكب نشده‏اند، بدون پرخاش و بدزبانى، وظايفشان را به آنان گوشزد نماييد.