كاربرد خوش‏بينى در مديريت‏
خوش‏بينى از صفاى دل و صداقت درون اشخاص حكايت مى‏كند و مدير خوش‏سيرت همواره به همكاران خود با ديده نيك مى‏نگرد و دل با صفاى او آينه خوبى‏هاى ديگران است. ارتباطى كه از اين رهگذر ميان او و زيردستان و ديگر مديران برقرار مى‏گردد، بسيار كارساز است. برخى از دستاوردهاى نيكوىِ خوش‏بينى در امور زير تجلّى مى‏يابد:
الف- فضاى دوستانه‏
امير مؤمنان عليه السلام مى‏فرمايد: «مَنْ حَسُنَ ظَنُّهُ بِالنَّاسِ حازَ مِنْهُمُ الَمحَبَّةَ» «1»هر كس نسبت به مردم خوش‏گمان شود، دوستى آنان را به چنگ آورد.با حاكم شدن جوّ دوستى و رفاقت، بدون ترديد، انسجام، همدلى، همكارى و كارآيى نيز، افزون مى‏شود و هر چه بيشتر بر توفيق مدير مى‏افزايد.

ب- آسايش و سلامت‏
همان امام مى‏فرمايد: «حُسْنُ الظَّنِّ راحَةُ الْقَلْبِ وَ سَلامَةُ الدّينِ» «2»خوش گمانى، مايه آسودگى خاطر و سلامت دين است.آسودگى خاطر و سلامت دين، از نتايج بسيار مهم خوش‏گمانى است كه حكايت از آرامش در زندگى دنيايى و اخروى دارد.

ج- مصونيت‏
همان حضرت مى‏فرمايد:
«حُسْنُ الظَّنِّ يُخَفِّفُ الْهَمَّ وَ يُنْجى‏ مِنْ تَقَلُّدِ الْاثْمِ» «1»خوش‏بينى، از اندوه مى‏كاهد و انسان را از ارتكاب معصيت بازمى‏دارد.

د- بهشت برين‏
خردمندان در هر پست و مقامى كه هستند، با چشم بصيرت، سعادت اخروى را نظاره مى‏كنند. به عبارت روشن‏تر؛ مدير موفق كسى است كه زندگى دنيا و مديريت خويش را نردبان نيل به سعادت و دست‏يابى به بهشت برين قرار دهد و حسن ظن، اكسير گرانبهايى است كه مدير را در رسيدن به چنين مقصودى يارى مى‏كند. به فرموده امير مؤمنان على عليه السلام: «مَنْ حَسُنَ ظَنُّهُ فازَ بِالْجَنَّةِ» «2»آن كه خوش‏گمان گردد، به بهشت برين نايل مى‏شود.