پيش‏گيرى و درمان‏
آنچه ياد شد كافى است كه مديران پاكدل و طالبان پاكى را وادارد كه همواره به فكر پيشگيرى يا درمان اين بيمارى روحى باشند و اجازه ندهند كه اوصاف و اعمال نيكشان بدان آلوده گردد. براى اين مهمّ، توصيه‏هاى زير كارساز است:
- بدانيم كه تملّق‏گويى و تملّق شنوى، از اخلاق مؤمنان و رادمردان نيست.
- به ياد داشته باشيم كه چاپلوسان دشمنان ما هستند و هرگاه منافعشان اقتضا كند نه‏تنها از ما ستايش نمى‏كنند، بلكه بدگويى خواهند كرد. به فرموده امام على عليه السلام:
كسى كه [حضورى‏] عيبت را بپوشاند [و چاپلوسى كند ولى‏] پشت سر از تو عيب‏جويى كند، دشمن توست، از او بپرهيز! «2»
ستايش سرايان نه يار تواند
نكوهش كنان دوستدار تواند

- تملّق‏گويى به‏طور معمول با بدگويى از ديگران همراه است و متملّق همان‏گونه كه عيب و ايراد ديگران را نزد ما آورده، عيب و نقص ما را نيز نزد ديگران بازگو مى‏كند.به گفته سعدى:
هر كه عيب دگران نزد تو آورد و شمرد
بى گمان عيب تو نزد دگران خواهد برد

به سفارش پيامبر بزرگ اسلام صلى الله عليه و آله عمل كنيم كه فرمود:بر دهان ستايش‏گران، خاك بپاشيد! «3»