آثار و بركات‏
اصل تغافل وقتى بجا مورد بهره‏بردارى قرار گيرد، آثار ارزشمندى در پى دارد:
1- موفقيت فراوان‏
امام زين‏العابدين عليه السلام در وصيتى به فرزند خويش مى‏فرمايد:
«اعْلَمْ يا بُنَىَّ انَّ صَلاحَ الدُّنْيا بِحَذافيرِها فى‏ كَلِمَتَيْنِ؛ اصْلاحُ شَأْنِ الْمَعايِشِ مِلْ‏ءُ مِكْيالٍ ثُلْثاهُ فِطْنَةٌ وَ ثُلْثُهُ تَغافُلٌ ...» «2»پسرم! بدان كه صلاح دنيا به طور كلّى در اين دو كلمه است؛ اصلاح امور زندگى چون پيمانه لبريزى است كه دو سوم آن را زيركى و يك سوم آن را تغافل آكنده است.به فرموده امام سجاد عليه السلام يك سوم موفقيت‏هاى همه مديران؛ در خانه، اداره، كارخانه، جنگ، سازمان و ... مرهون رعايت اصل تغافل است و چنين دست‏آوردى، بسيار مهم است.

2- حفظ انسجام سازمان‏
خرده‏گيرى، پرخاش، زخم زبان و بازخواست‏هاى گاه و بى گاه افراد هر مجموعه توسط مدير، سبب از هم گسيختگى، عدم امنيت و در نهايت، نابودى آن مجموعه مى‏گردد؛ چرا كه رابطه صميمانه و وحدت آفرين ميان مدير و زيرمجموعه به‏تدريج رو به تحليل گذاشته، قطع مى‏شود و بهترين راه مبارزه با چنين آفتى، تغافل است. تغافل، تا حدود زيادى، حريم ميان مدير و زيردستان را حفظ مى‏كند. از چالش‏ها مى‏كاهد و آنان را رو در روى يكديگر قرار نمى‏دهد.

3- خوش‏نامى‏
هر مديرى به طور طبيعى خواهان خوش نامى خود و سازمانش مى‏باشد و از بدنامى و نكوهش ديگران در هراس است. يكى از آثار خوب تغافل، خوش نامى است. امام على عليه السلام مى‏فرمايد:
«تَغافَلْ يُحْمَدْ امْرُكَ» «1»تغافل كن تا كارت مورد ستايش قرار گيرد.چشم‏پوشى و بزرگوارى مدير، همكاران مجموعه را به مبلّغان خوبى‏هاى او تبديل مى‏كند.

4- زندگى گوارا
اگر انسان در مجموعه‏هايى كه به شكلى در آن‏ها عضويت دارد مانند خانواده، محله، محل كار، كاروان مسافرتى، محل تحصيل و ... بخواهد عينك ريزبينى به چشم بزند و به كار ديگران خرده بگيرد، همه عمرش را بايد صرف چنين كارى نمايد و هيچ‏گاه به كارهاى اصولى و اهداف زندگى خود نائل نمى‏شود. علاوه بر آن بايد همواره با اعضاى خانواده، همشهريان، همكاران و ... درگير باشد و زندگى خود را در پاى آن تباه سازد.چنان كه در سخن حكيمانه امير مؤمنان عليه السلام آمده است: «مَنْ لَمْ يَتَغافَلْ وَ لا يَعُضَّ عَنْ كَثيرٍ مِنَ الْامُورِ تَنَغَّصَتْ عيشَتُهُ» «1»هر كس تغافل نورزد و از بسيارى از امور [خلاف ديگران‏] چشم نپوشد، زندگى‏اش تلخ مى‏گردد.

5- حفظ حرمت‏
مدير در مجموعه تحت امر خود بايد از احترام كافى برخوردار باشد تا بتواند از عهده اداره سازمان به خوبى برآيد. خرده‏گيرى و ايراد و پرخاش و گاهى تنبيه و جريمه به خاطر اشتباهات و سهل‏انگارى‏هاى عادى و كم‏اهميّت، هيبت و احترام مدير را مى‏شكند و در نتيجه شرط لازم مديريت را از كف مى‏دهد. +. زص/براى مصون ماندن از چنين آسيبى بايد به اصل تغافل تمسك جست؛ چنان كه امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: «اعْظِمُوا اقْدارَكُمْ بِالتَّغافُلِ» «2»قدر خود را با تغافل بزرگ داريد.