سفارش معصومين عليهم السلام
با توجه به ارزش و كارآيى متانت و وقار، امامان معصوم عليهم السلام، ضمن اينكه خود، در حد اعلى به اين خصلت پسنديده متصف بودند، دوست داشتند كه پيروان آنها نيز در حد مقبول از آن بهرهمند باشند؛ از اين رو به مناسبتهاى گوناگون به دوستان خود سفارش مىكردند كه در همه مسؤوليتهاى خود، با وقار و طمأنينه عمل كنند از جمله:
1- در مراسم عبادى: امام صادق عليه السلام ضمن بيان وظايف و آداب روز جمعه و لزوم حضور در نماز پرشكوه جمعه، مىفرمايد: «وَلْيَكُنْ عَلَيْهِ فى ذلِكَ الْيَوْمِ السَّكينَةُ وَالْوَقارُ وَلْيُحْسِنْ عِبادَةَ رَبِّهِ» «3» [نمازگزار] در اين روز بايد با متانت و وقار باشد و پروردگارش را نيكو پرستش كند.
2- حضور در جامعه: همچنين آن حضرت، وقار و سنگينى را براى هر مسؤوليتاجتماعى، در كنار ديانت و ذكر خدا لازم دانسته، مىفرمايد: «اذا خَرَجْتَ مِنْ مَنْزِلِكَ فَاخْرُجْ خُرُوجَ مَنْ لا يَعُودُ وَ لا يَكُنْ خُرُوجُكَ الَّا لِطاعَةٍ اوْ فى سَبَبٍ مِنْ اسْبابِ الدّينِ وَالْزَمِ السَّكينَةَ وَالْوَقارَ وَاذْكُرِ اللَّهَ سِرّاً وَ جَهْراً» «1»از خانهات بسان كسى خارج شو كه ديگر بازنمىگردد و بيرون رفتنت جز براى اطاعت (از خدا) يا فراهم آوردن اسباب دينى نباشد و ملتزم متانت و وقار باش و خدا را در پنهان و نهان ياد كن.
3- مسؤوليت جنگى: مىتوان گفت در گرماگرم نبرد و چكاچك شمشيرها و صحنه رزم و كشتار كه زمينه اضطراب و احياناً عصبانيت و سبكسرى فراهمتر است، نياز به متانت و طمأنينه نيز ضرورىتر مىنمايد و شايسته است كه مديران و مسؤولان جنگ و عمليات نظامى در اينگونه موارد از چنين اكسيرى غفلت نورزند. چنان كه امير مؤمنان عليه السلام، شب قبل از پيكار صفّين به نيروهايش چنين سفارش مىكند: «اذا لَقيتُمْ هؤُلاءِ الْقَوْمَ غَداً فَلا تُقاتِلُوهُمْ حَتَّى يُقاتِلُوكُمْ فَاذا بَدَأُوا بِكُمْ فَانْهَدُوا الَيْهِمْ وَ عَلَيْكُمْ بِالسَّكينَةِ وَالْوَقارِ ...» «2»فردا كه با اين گروه رو به رو شديد، شما نبرد را آغاز نكنيد تا آنان با شما بجنگند.وقتى آنان مبارزه با شما را شروع كردند، به آنان يورش ببريد و متانت و وقار خويش را حفظ كنيد.
|