سفارش معصومين عليهم السلام‏
با توجه به ارزش و كارآيى متانت و وقار، امامان معصوم عليهم السلام، ضمن اينكه خود، در حد اعلى به اين خصلت پسنديده متصف بودند، دوست داشتند كه پيروان آن‏ها نيز در حد مقبول از آن بهره‏مند باشند؛ از اين رو به مناسبت‏هاى گوناگون به دوستان خود سفارش مى‏كردند كه در همه مسؤوليت‏هاى خود، با وقار و طمأنينه عمل كنند از جمله:

1- در مراسم عبادى: امام صادق عليه السلام ضمن بيان وظايف و آداب روز جمعه و لزوم حضور در نماز پرشكوه جمعه، مى‏فرمايد: «وَلْيَكُنْ عَلَيْهِ فى‏ ذلِكَ الْيَوْمِ السَّكينَةُ وَالْوَقارُ وَلْيُحْسِنْ عِبادَةَ رَبِّهِ» «3» [نمازگزار] در اين روز بايد با متانت و وقار باشد و پروردگارش را نيكو پرستش كند.

2- حضور در جامعه: همچنين آن حضرت، وقار و سنگينى را براى هر مسؤوليت‏اجتماعى، در كنار ديانت و ذكر خدا لازم دانسته، مى‏فرمايد: «اذا خَرَجْتَ مِنْ مَنْزِلِكَ فَاخْرُجْ خُرُوجَ مَنْ لا يَعُودُ وَ لا يَكُنْ خُرُوجُكَ الَّا لِطاعَةٍ اوْ فى‏ سَبَبٍ مِنْ اسْبابِ الدّينِ وَالْزَمِ السَّكينَةَ وَالْوَقارَ وَاذْكُرِ اللَّهَ سِرّاً وَ جَهْراً» «1»از خانه‏ات بسان كسى خارج شو كه ديگر بازنمى‏گردد و بيرون رفتنت جز براى اطاعت (از خدا) يا فراهم آوردن اسباب دينى نباشد و ملتزم متانت و وقار باش و خدا را در پنهان و نهان ياد كن.

3- مسؤوليت جنگى: مى‏توان گفت در گرماگرم نبرد و چكاچك شمشيرها و صحنه رزم و كشتار كه زمينه اضطراب و احياناً عصبانيت و سبكسرى فراهم‏تر است، نياز به متانت و طمأنينه نيز ضرورى‏تر مى‏نمايد و شايسته است كه مديران و مسؤولان جنگ و عمليات نظامى در اين‏گونه موارد از چنين اكسيرى غفلت نورزند. چنان كه امير مؤمنان عليه السلام، شب قبل از پيكار صفّين به نيروهايش چنين سفارش مى‏كند: «اذا لَقيتُمْ هؤُلاءِ الْقَوْمَ غَداً فَلا تُقاتِلُوهُمْ حَتَّى يُقاتِلُوكُمْ فَاذا بَدَأُوا بِكُمْ فَانْهَدُوا الَيْهِمْ وَ عَلَيْكُمْ بِالسَّكينَةِ وَالْوَقارِ ...» «2»فردا كه با اين گروه رو به رو شديد، شما نبرد را آغاز نكنيد تا آنان با شما بجنگند.وقتى آنان مبارزه با شما را شروع كردند، به آنان يورش ببريد و متانت و وقار خويش را حفظ كنيد.