|
نمودهاى عدالت
هر يك از مديران اسلامى نسبت به مجموعه، همكاران، امكانات، توليدات و كارآيى تشكيلات تحت اشراف خود، «امين» و «عادل» شمرده مىشوند و چنين خصلتى در واقع شرط لازم مديريت آنهاست و هر كس فاقد چنين شرطى باشد، نبايد مسؤوليت بپذيرد. موارد زير، نمودهايى از عدالت مدير هستند:
1- تقسيم مسؤوليتهاى مجموعه براساس كارآيى، تخصص، تعهّد و لياقت افراد؛
2- پرداخت حقوق و مزاياى زير مجموعه طبق قانون و مقررات صحيح؛
3- هزينهكردن وقت و بودجه براى بخشهاى مختلف و كاركنان هر قسمت، به اندازه ضرورت؛
4- كار و مسؤوليت خواستن از هر شخص و بخشى، به اندازه توان و وظيفه؛
5- تشويق و تنبيه، براساس برجستگى يا گسستگى از كار و مسؤوليت؛ به تعبير امير مؤمنان عليه السلام:
«وَ لا يَكُونَنَّ الُمحْسِنُ وَالْمُسىءُ عِنْدَكَ بِمَنْزِلَةٍ سَواءٍ فَانَّ فى ذلِكَ تَزْهيداً لِاهْلِ الْاحْسانِ فِى الْاحْسانِ وَ تَدْريباً لِاهْلِ الْاساءَةِ عَلَى الْاساءَةِ» «1»نبايد نيكوكار و بدكار نزد تو مساوى باشند. زيرا چنين روشى سبب بى رغبتى نيكوكاران به كار نيكو و جرأت بدكاران به كار بد مىگردد.
6- جايگزين نشدن روابط انسانى (گرچه در حد متعارف لازم است) با ضوابط؛
7- پرهيز از پذيرفتن هرگونه رشوه مادّى و معنوى در قالب هديه، عيدى، پورسانت،
كار راهاندازى متقابل و ... كه منشأ بسيارى از تبعيضهاست؛ همواره به هوش باشد كه پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله فرموده است: «رشوه دهنده و رشوه گيرنده و واسطه آنها معلونند.» «1»
8- همواره مواظب باشد كه افراد قدرتمند، حقوق ضعيفان را پايمال نكنند؛
9- تبعيض قائل نشدن بين سازمان و كاركنان؛ يعنى همانگونه كه حقوق سازمان را از كاركنان مطالبه مىكند، حقوق كاركنان را نيز از سازمان استيفا نمايد.
|