رابطه اخلاق و مديريّت‏
در بينش اسلامى، اخلاق با مديريت رابطه تنگاتنگى دارد و مى‏توان گفت پاسدارى از موازين اخلاقى در مديريت از ضرورت بيشترى برخوردار است؛ زيرا مديريت ورهبرى بدون رعايت اخلاق و ارزش‏هاى انسانى ارزش ندارد. اخلاق در مديريت اسلامى به جهت اسلامى بودنش رنگ و جلوه بهترى دارد و بايد جلوه‏هاى انسانيت و موازين اخلاقى در آن بارزتر باشد.خداوند بزرگ رسالت هدايت و رهبرى بشر را به انسان‏هايى سپرده كه در جنبه اخلاق و پاسدارى از ارزش‏ها سرآمد و برگزيده‏اند. چنان كه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله نيز چنين بوده و خداوند آن حضرت را با تأييدات خود تربيت كرده، سپس مديريت و سياست امور بندگان را به ايشان سپرده است. خداوند متعال خطاب به آن حضرت مى‏فرمايد: «وَ إنَّكَ لَعَلى‏ خُلُقٍ عَظيمٍ» «1»و تو اخلاق عظيم و برجسته‏اى دارى.امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: «إنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ ادَّبَ نَبِيَّهُ ... ثُمَّ فَوَّضَ الَيْهِ امْرَ الدّينِ وَالْامَّةِ لِيَسُوسَ عِبادَهَ» «2»خداوند بزرگ، پيامبر خود را پرورش داد و تربيت نمود ... سپس امر دين و امّت را به او واگذار كرد تا بندگان خدا را تدبير كند و پرورش دهد.امير مؤمنان على عليه السلام مى‏فرمايد: «لا يَرْأَسُ مَنْ خَلا عَنِ الْادَبِ» «3»كسى كه مؤدّب نيست، شايستگى رياست ندارد.و پيرامون مديريت نظامى مى‏فرمايد: «لا يَحْمِلُ هذَا الْعَلَمَ إلَّا اهْلُ الْبَصَرِ وَالصَّبْرِ وَالْعِلْمِ بِمَواقِعِ الْحَقِّ» «4»پرچم جنگ را به دوش نكشد مگر كسى كه صاحب بصيرت، مقاومت و آگاه به مواضع و مسائل حقّ باشد.