ديدگاه اسلام
خصلت غمخوارى و همدردى با ايمان و اعتقاد دينى رابطهاى مستقيم و تنگاتنگدارد و هرچه انسان از ايمان بيشترى برخوردار باشد، از حس غمخوارى قوىترى بهرهمند است. امام صادق عليه السلام در تشبيه حكيمانهاى، جامعه اسلامى را پيكر واحدى مىداند كه با روح ايمان زنده است و همه اعضاى آن دلسوز و غمخوار يكديگرند؛ «الْمُؤْمِنُونَ فى تَبارِّهِمْ وَ تَراحُمِهِمْ وَ تَعاطُفِهِمْ كَمَثَلِ الْجَسَدِ اذَا اشْتَكى تَداعى لَهُ سائِرُهُ بِالسَّهَرِ وَالْحُمّى» «1»مؤمنان در نيكى و مهر و ملاطفت به يكديگر، بسان يك پيكرند كه وقتى احساس درد كند، همه اعضا در بى خوابى و تب، با او همراه شوند.بخش وسيعى از احكام و دستورات اسلام؛ مانند، پرداخت خمس و زكات و صدقات، وجوب نجات جان مؤمن، عيادت، تشييع جنازه، حقوق فراوان برادرى، همسايگى، زيارت مؤمنان و برآوردن حاجات آنان و غيره، بر ضرورت همدردى و اهميت آن دلالت دارد به گونهاى كه اگر شخصى فاقد اين خصلت ارزشمند باشد در واقع بسيارى از اخلاق و احكام اسلامى را زير پا نهاده و از ايمان فاصله گرفته است. گاه بىدردى و بى تفاوتى به جايى مىرسد كه شخص را از زمره مسلمانان خارج مىسازد؛ چنان كه رسول اكرم صلى الله عليه و آله مىفرمايد: «لَيْسَ مِنَّا مَنْ غَشَّ مُسْلِماً اوْ ضَرَّهُ اوْ ما كَرَهُ» «2»هر كس مسلمانى را بفريبد يا به او ضرر برساند و حيله بزند، از ما نيست.همچنين فرموده است: «ما امَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْاخِرِ مَنْ باتَ شَبْعانَ وَ جارُهُ جائِعٌ» «3»
هر كس سير بخوابد در حالى كه همسايهاش گرسنه باشد، به خدا و روز قيامت ايمان نياورده است.
|