الف- علم:
دانش و آگاهى براى انسان، كمال است: اگر اين كمال با تربيت و تهذيب نفس همراه نباشد، سبب پيدايش عجب مىگردد، كه از بزرگترين نقصهاى اخلاقى است. حتى عجب موجب مىگرددانسان از فراگيرى دانش بيشتر باز بماند؛ زيرا وقتى انسان خود را از ديگران برترديد و اندوختههاى علمى خويش را از علوم ديگران بهتر دانست، كمتر انگيزه ارتقاى علمى مىيابد:
حضرت هادى عليهالسلام مىفرمايد:
«الْعُجْبُ صارِفٌ عَنْ طَلَبِ الْعِلْمِ» «2»
خودبينى، مانع طلب علم است.
|