* خلاصه درس‏
تكبّر يا خود بزرگ بينى از خصلتهاى بسيار نكوهيده است كه در فرهنگ اسلام به شدت با آن مبارزه شده است. اين خوى زشت گاه انسان را در برابر خدا و پيامبرانش به خيره سرى وا مى‏دارد و گاه او را در برابر همنوعان خود به نخوت و خودپسندى مى‏كشاند. انگيزه‏هاى تكبّر، حسب و نسب، جاه و مقام، مال و منال، جمال و زيبايى، علم و دانايى و ... مى‏تواند باشد كه مورد اوّل آن، انسان را از پذيرش راه حق و صراط مستقيم باز مى‏دارد و موارد ديگر پيامدهاى زيانبار زير را برايش به ارمغان مى‏آورد: خوارى و ذلت، بدنامى، تنهايى، بى دانشى، آسيب به عقل و نيستى.براى درمان اين خوى نكوهيده بايد؛ 1- خدا را شناخت و با پى بردن به عظمت خدا و مبدأ و معاد باد نخوت را از دماغ بيرون كرد. 2- بايد خود را شناخت و از ضعف وحقارت انسان در برابر ديگر مخلوقات آگاه شد، 3- بايد صفت زيباى تواضع را درخود تقويت كرد به اين شكل كه به كوچك و بزرگ سلام كند، با فقرا و ضعفا نشست و برخاست كند، از هم نشينى با مستكبران بپرهيزد كارهاى معمولى خود و خانواده اش را انجام دهد و ... تا از كبر و نخوت دور بماند.