* خلاصه درس
تكبّر يا خود بزرگ بينى از خصلتهاى بسيار نكوهيده است كه در فرهنگ اسلام به شدت با آن مبارزه شده است. اين خوى زشت گاه انسان را در برابر خدا و پيامبرانش به خيره سرى وا مىدارد و گاه او را در برابر همنوعان خود به نخوت و خودپسندى مىكشاند. انگيزههاى تكبّر، حسب و نسب، جاه و مقام، مال و منال، جمال و زيبايى، علم و دانايى و ... مىتواند باشد كه مورد اوّل آن، انسان را از پذيرش راه حق و صراط مستقيم باز مىدارد و موارد ديگر پيامدهاى زيانبار زير را برايش به ارمغان مىآورد: خوارى و ذلت، بدنامى، تنهايى، بى دانشى، آسيب به عقل و نيستى.براى درمان اين خوى نكوهيده بايد؛ 1- خدا را شناخت و با پى بردن به عظمت خدا و مبدأ و معاد باد نخوت را از دماغ بيرون كرد. 2- بايد خود را شناخت و از ضعف وحقارت انسان در برابر ديگر مخلوقات آگاه شد، 3- بايد صفت زيباى تواضع را درخود تقويت كرد به اين شكل كه به كوچك و بزرگ سلام كند، با فقرا و ضعفا نشست و برخاست كند، از هم نشينى با مستكبران بپرهيزد كارهاى معمولى خود و خانواده اش را انجام دهد و ... تا از كبر و نخوت دور بماند.
|