تواضع در قرآن
ايمان و اعتقاد به خدا، تمام شؤون زندگى انسان مؤمن را در بر مىگيرد. آن گونه كه آثار بندگى خدا در رفتار و گفتار او آشكار مىشود. يكى از برجستگيهاى اخلاقى كه قرآن كريم در وصف بندگان خدا بيان كرده، رفتار متواضعانه آنان است:
«وَعِبادُالرَّحْمنِ الَّذينَ يَمْشُونَ عَلَى الْارْضِ هَوْناً وَ اذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً» «1»
بندگان خداى رحمان كسانىاند كه با تواضع روى زمين راه مىروند و چون نادانان خطابشان كنند سخن نرم و مسالمت جويانه گويند.
خداوند سبحان به رهبر اسلام چنين سفارش مىكند:
«وَ اخْفِضْ جَناحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنينَ» «2»
در برابر هر يك از مؤمنان كه از تو پيروى مىكند، فروتنى كن.
همچنين در كنار وظايف متعددى كه براى فرزندان نسبت به پدر و مادر ذكر كرده،
فرموده است:
«وَاخْفِضْ لَهُما جَناحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ» «1»
در برابر شان، از روى مهربانى، شانهها را فرو انداز (تواضع كن).
|