الف- عداوت و كينه توزى:
يكى از انگيزههايى كه انسان را به عيبجويى از ديگران، وا دار مىكند، عداوت و دشمنى است، چنان كه شاعر عرب مىگويد:
«وَعَيْنُ الرِّضا عَنْ كُلِّ عَيْبٍ كَليلَةٌ
وَلكِنَّ عَيْنَ السُّخْطِ تُبْدِى الْمَساوِياً» «1»
چشمى كه از روى خشنودى بنگرد، از ديدن هر عيبى، ناتوان است، ولى چشم خشم و ناخشنودى، بديها و زشتيها را ظاهر مىكند.
|