|
درس سى و چهارم: عيبجويى
(1)
عيبجويى آن است كه انسان در پى كشف و افشاء عيب ديگران بر آيد نقاط ضعف مردم را به دست آورده بزرگ كند و به رخ آنان بكشد. اسلام براى آبروى افراد ارزش بسيار قائل شده و كسانى را كه عيبجو هستند و سبب هتك آبروى ديگران مىشوند به شدت مورد مذمت قرار داده است.
|