|
ه- اجراى حد بر بهتان زننده:
بهتان زدن به ديگران نه تنها از نظر اخلاقى، كار زشت و ناپسندى است، و نه تنها بهتان زننده از نظر شرع، گناهكار محسوب مىگردد، بلكه گاهى بهتان زدن سبب وارد شدن خدشه به روابط خانوادگى ديگران مىشود، كه در اين صورت اگر بهتان زننده نتواند مدّعاى خود را توسط چهار شاهد، ثابت كند، به حُكم قاضى شرع، حد قذف بر او جارى مىشود.
قرآن كريم مىفرمايد:
«وَالَّذينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَناتِ ثُمَّ لَمْ يَأْتُوا بِارْبَعَةِ شُهَداءَ فَاجْلِدُوهُمْ ثَمانينَ جَلْدَةً وَلا تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهادَةً ابَداً وَاوُلئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ» «2»
وكسانى كه زنان پاكدامن را متهم مىكنند، سپس چهار شاهد نمىآورند، آنها را هشتاد تازيانه بزنيد، شهادتشان را هرگز نپذيريد و آنها فاسقند.
اسلام، نه تنها افراد بهتان زننده را تحت مجازات شديد قرار مىدهد، بلكه در دراز مدّت نيز سخن و شهادتشان را از ارزش و اعتبار، ساقط مىكند، بعلاوه داغ فسق بر پيشانى آنها نهاده، درجامعه رسوايشان مىكند.اين سختگيرى در مورد حفظ حيثيت مردم پاكدامن، منحصر به اينجا نيست، بلكه در بسيارى از تعاليم اسلام منعكس است و همگى از ارزش بسيار زيادى كه اسلام براى حيثيت زن و مرد با ايمان قائل شده است حكايت مىكند. «1»
و به طور كلّى به آنان دستور مىدهد كه در همه مسائل اجتماعى و غيره در پى بافتهها و گمانها نروند و تنها از علم و يقين خويش پيروى كنند:
«وَلاتَقْفُ ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ انَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤادَ كُلُّ اولئِكَ كانَ عَنْهُ مَسْؤْولًا» «2»
از پى آنچه كه بدان علم ندارى نرو، زيرا گوش و چشم و دل، همه را باز خواست كنند.
|