معناى بهتان‏
واژه شناسان آن را چنين معنا كرده‏اند: «دروغى كه به خاطر زشتى‏اش، شخص را متحير و مبهوت كند!» «1» و در اصطلاح علم اخلاق عبارت است از: «اينكه به مسلمان نسبت ناروايى بدهى كه از آن بدش بيايد.» «2»
حضرت صادق عليه‏السلام در اين باره فرموده است:
«الْبُهْتانُ انْ تَقُولَ فيهِ ما لَيْسَ فيهِ» «3»
بهتان آن است كه در باره برادر مؤمنت چيزى بگويى كه در او نيست.
بنابراين معناى لغوى، اصطلاحى و روايى بهتان شبيه يكديگرند، همچنين بهتان‏ با تهمت معنايى نزديك به هم دارند. «1»