حفظ اسرار نظامى‏
براى حصول پيروزى در جنگ، حفظ اسرار نظامى در شمار عوامل تعيين كننده است؛ چراكه تعداد افراد رزمنده، امكانات تداركاتى و نيز كيفيت آرايش نيروهاى طرفين، با توجه به وضعيت طرف مقابل تعيين، تثبيت و هماهنگ مى‏شود. دستيابى به اطلاعات پيرامون موارد ياد شده از چنان اهميتى برخوردار است كه تشكيل سيستمهاى اطلاعاتى را در كنار سازمانهاى رزمى، ضرورى ساخته است. هر فرد رزمنده بايد بداند كه چشم و گوشهاى نامحرم فراوانى وى را تعقيب مى‏كند، تا شايد دل وى را بفريبد و زبانش را به فاش ساختن اسرار نظام، باز كند.امير مؤمنان (ع) فرمود:
«مَنْ نامَ عَنْ عَدُوِّهِ انْبَهَتْهُ الْمَكائِدُ» «1»
كسى كه غافل از دشمنش به خواب آرام فرورود، مكرهايى كه بر او مى‏انديشند بيدارش مى‏كند.
نظاميان بر اساس آيين نامه‏ها وضوابط سازمانى، مجاز به فاش ساختن، اسرار نظامى نيستند. با اين وجود، چنانچه «رازدارى» راملكه خود سازند، مى‏توانند به كمك خلّاقيّتهاى نظامى شان، نقشه‏هاى دشمن را نقش بر آب كنند.موضوع حفظ اطلاعات از دسترس دشمن، اهميت زياد دارد. سيره پيامبراكرم (ص) در جنگها اين بوده است كه رزمندگان و حتى بسيارى موارد فرماندهان را از مقصد تهاجم با خبر نمى‏ساخت تا بتواند دشمن را غافلگير سازد. تنها در جنگ تبوك به خاطر دورى مسافت و نياز به تأمين آذوقه بيشتر، آن حضرت مقصد عمليات را اعلام كرد. در برخى مواقع، فرماندهى را كه براى عملياتى اعزام مى‏كرد، مقصد مأموريت را در نامه‏اى سربسته به وى مى‏داد، تا بين راه بگشايد و از هدف با خبر شود.آن بزرگوار با استفاده از موضوع «حفظ اسرار و اطلاعات نظامى» موفّق شد، مكه را بدون خونريزى فتح كرده، قريش دشمن ديرينه خود را به آسانى وادار به تسليم كند.
از آنجا كه حفظ اسرار نظامى در نوشته‏اى مستقل بحث شده است. «2» تنها به نقل يك نمونه تاريخى بسنده مى‏كنيم.
حضرت مسلم (ع) پس از خيانت اهل كوفه، درخانه «هانى» مخفى شد و مسلم بن عوسجه را كه از ياران او بود، مأمور كرد تا هر روز به مسجد رفته و از مردم بيعت بگيرد عبيداللّه كه ازيافتن مسلم مأيوس گرديده بود، به حيله متوسل شد. غلام خويش معقل را با پول وتوجيهات لازم آماده كرده تا نزد «مسلم بن عوسجه» رفته و خود را از وفاداران به اهل بيت و دوستدار حضرت مسلم (ع) معرفى كند، و براى جلب اطمينانش، از فراق مسلم (ع) تظاهر به گريه وزارى و بى تابى كرده، با اصرار ملاقات با مسلم را درخواست كند. او نيز چنين كرد چند روز متوالى به مسجد رفت و بااظهار علاقه به ديدار حضرت مسلم (ع) از فراقش گريست، بگونه‏اى كه موفق شد مسلم بن عوسجه را بفريبد.
سپس با اداى اين سوگند دروغ كه مخفيگاه را به هيچ كس نخواهد گفت، وى را متقاعد ساخت كه به ديدار حضرت مسلم (ع) بروند. «1» بدين ترتيب، مخفيگاه به وسيله عوامل اطلاعاتى دشمن و بر اثر كم توجهى دوست افشا شد و سرانجام مسلم و هانى توسط عبيدالله دستگير شده، به شهادت رسيدند.