ارزش رازدارى در روايات‏
اولياى گرامى اسلام به فرا خور اوضاع سياسى روزگار خود، اصل مخفى كارى را رعايت مى‏كردند و تنها عدّه اندكى از ياران و نزديكان از نقشه‏هايشان آگاه مى‏شدند.رازدارى، خصوصيت بارز كسانى بود كه با آنان ارتباط داشتند و آنان كه از اين خصلت پسنديده بى‏بهره بودند، مورد سرزنش قرار مى‏گرفتند. از اين رو، به مناسبتهاى گوناگون، ياران و نزديكان خود را به رازدارى سفارش كرده، اهميت آن را گوشزد مى‏نمودند.اميرمؤمنان عليه‏السلام فرمود:
«انْجَحُ الْأُمُورِ ما احاطَ بِهِ الْكِتْمانُ» «1»
موفقترين كارها آن است كه پنهان كارى آن را فرا گيرد.