تفرقه افكنى، شيوه تبهكاران
تفرقه افكنى و از هم پاشيدن جامعههاى متّحد و يكدل، شيوه تبهكارانى است كه در انديشه تسلّط برجهانند. آنان ابتدا با پاشيدن بذر تفرقه، مردم را به دستههاى مختلف تقسيم مىكنند. آن گاه به غارت هستى و اموال آنان مىپردازند و به اين شيوه، حكومت خود را بر آنان تثبيت مىكنند قرآن كريم از فرعون، نمونه بارز اين گونه تبهكاران، چنين ياد مىكند:
«انَّ فِرْعَوْنَ عَلافِى الْأَرْضِ وَجَعَلَ اهْلَها شِيَعاً يَسْتَضْعِفُ طائِفَةً مِنْهُمْ يُذَبِّحُ ابْنائَهُمْ وَ يَسْتَحْيى نِسائَهُمْ انَّهُ كانَ مِنَ الْمُفْسِدينَ» «1»
همانا فرعون در زمين قدرت يافت، و ساكنانش را دسته دسته ساخت، گروهى از آنان را ضعيف و ذليل كرد، پسرانشان رامىكشت و زنان را زنده مىگذاشت.
به درستى كه او از مفسدان بود.
|