نكوهش شتابزدگى‏
تجربه، خرد و دين بر زشتى، زيانبارى و محكوميت عجله اتفاق نظر دارند و به نكوهشى آن پرداخته‏اند؛ راغب اصفهانى، منشأ شتابزدگى را هوا و هوس دانسته است «3» و هر گونه هواپرستى نيز از نظر شرع و عقل، محكوم است.
امير مؤمنان (ص)، شتابزدگى را برخاسته از حماقت دانسته، مى‏فرمايد:
«من الحمق العجلة قبل الامكان» «4» شتاب پيش از اكان (انجام كار) از ابلهى است.
رسول اكرم (ص) نيز منشأ تأنّى و عجله را چنين بيان مى‏ند:
«الاناة من الله و العجلة من الشيطان» «1» تأنّى از ناحيه خداوند و شتابزدگى از ناحيه شيطان است.
واضح است كه شيطان، دشمن قسم خورده انسان است و همه پيشنهادها و وسوسه‏هاى او به طور قطع به زبان آدمى است. به همين دليل يك مدير و فرمانده مؤمن و رحمانى، بايد تلاش كند گرفتار اين خصلت شيطانى نشود و همهئ كارهاى خود را با دورانديشى، تدبّر وتأنّى، شروع كند و به پايان برد و هيچ كارى را با عجله انجام ندهد.