كاربرد عملى رعايت حقوق‏
كمتر روزى بر انسان مى‏گذرد كه در آن با حقوق ديگران، سرو كار نداشته باشد، اين ديگران، ممكن است همسر، والدين و فرزندان، خويشان و همسايگان، يا همكيشان و همنوعان و يا اماء، رهبر، معلّم و .... باشند كه هر گروه به نوعى در تكوين شخصيت انسان، تغذيه، تربيت، تعالى، روح، رفع مشكلات، سلامت و حفاظت، رهيافت به زندگى سالم و سعادت او نقش حياتى داشته و دارند و هر يك از اين رهگذر، ذى حق بر انسان مى‏شوند و استحقاق آنان، او را موظّف مى‏كند كه زحمات آنان را قدر بداند و در حد توان خويش، آن را جبران نمايد.از سوى ديگر، عقل و قانون خدا حكم مى‏كند كه انسان، حرمت و حدود تمام كسانى را كه با آنان سر و كار دارند مراعات كند و هرگز به حريم ديگران تجاوز ننمايد، اين دستور مهمّ اسلامى حتى در مسائل بظاهر ساده‏اى چون رعايت نوبت ديگران در صف اتوبوس، نماز جماعت، هنگام رانندگى، حريم خانه و مزرعه و مانند آن، كاربرد دارد تا چه رسد به حقوق بيشمارى كه در مورد جان، مال و ناموس مردم، اشغال پستهاى حساس اجتماعى، هزينه بيت المال، موضعگيرى سياسى و غيره پديد مى‏آيد و حدّ و مرز هر يك در جاى خويش معين گشته و لازم الاجراست.