شرح صدر و مديريت
با توجه به آنچه گذشت، عموم مسلمانان- به ويژه دست اندركاران امور- با الهام از سيره پيشوايان معصوم بايد به چنين زينتى آراسته باشند تا بتوانند از عهده مسؤوليتى كه بر دوش آنهاست برآيند؛ زيرا كسى كه شرح صدر ندارد، در برابر پست و مقام خود را مىبازد، گنجايش پذيرش سختىها وناملايمات را ندارد، از قدرت شورش و عصيان بر ستمگران و تسليم در برابر حق بى بهره است و خلاصه از روحى بلند، فكرى گسترده، بينشى تيز و ديدى وسيع نصيبى ندارد، و سرانجام در صحنههاى سياسى- اجتماعى، بروز ناملايمات و هجوم حوادث سهمگين از پا در مىآيد.درباره نقش عظيم شرح صدر در همه فراز و نشيبهاى زندگى همين بس كه رهبران الهى در حسّاسترين وقت دعا، از خداوند شرح صدر درخواست مىكردند، چنان كه رسول خدا صلى الله عليه و آله مىفرمايد:
اكْثَرُ دُعائى وَ دُعاهُ الْانْبِياءِ قَبْلى بِعَرَفَةَ .... الَّلهُمَّ اشْرحْ لى صَدْرى وَ يَسِّرْلى امْرى» «1»
بيشترين دعاى من و پيامبران پيش از من در عرفه اين است كه ... خدايا! به من شرح صدر بده و كارم را آسان كن.
امام على عليه السلام نيز به نقش شرح صدر در صحنه مديريت اشاره كرده، مىفرمايد:
«آلَةُالرِّياسَةِ سِعَةُالصَّدْر» «2»
شرح صدر وسيله رياست است.
|