شرح صدر و مديريت‏
با توجه به آنچه گذشت، عموم مسلمانان- به ويژه دست اندركاران امور- با الهام از سيره پيشوايان معصوم بايد به چنين زينتى آراسته باشند تا بتوانند از عهده مسؤوليتى كه بر دوش آنهاست برآيند؛ زيرا كسى كه شرح صدر ندارد، در برابر پست و مقام خود را مى‏بازد، گنجايش پذيرش سختى‏ها وناملايمات را ندارد، از قدرت شورش و عصيان بر ستمگران و تسليم در برابر حق بى بهره است و خلاصه از روحى بلند، فكرى گسترده، بينشى تيز و ديدى وسيع نصيبى ندارد، و سرانجام در صحنه‏هاى سياسى- اجتماعى، بروز ناملايمات و هجوم حوادث سهمگين از پا در مى‏آيد.درباره نقش عظيم شرح صدر در همه فراز و نشيب‏هاى زندگى همين بس كه رهبران الهى در حسّاسترين وقت دعا، از خداوند شرح صدر درخواست مى‏كردند، چنان كه رسول خدا صلى الله عليه و آله مى‏فرمايد:
اكْثَرُ دُعائى‏ وَ دُعاهُ الْانْبِياءِ قَبْلى‏ بِعَرَفَةَ .... الَّلهُمَّ اشْرحْ لى‏ صَدْرى‏ وَ يَسِّرْلى‏ امْرى‏» «1»
بيشترين دعاى من و پيامبران پيش از من در عرفه اين است كه ... خدايا! به من شرح صدر بده و كارم را آسان كن.
امام على عليه السلام نيز به نقش شرح صدر در صحنه مديريت اشاره كرده، مى‏فرمايد:
«آلَةُالرِّياسَةِ سِعَةُالصَّدْر» «2»
شرح صدر وسيله رياست است.