|
شرح صدر
واژه «شرح» براى بسط و پهن شدن گوشت و مانند آن به كار مىرود و «شرح صدر» يعنى، گشادگى سينه و بسط سينه به وسيله نور، آرامش وروح خدايى. «1» علّامه طباطبايى مىنويسد: «مراد زا شرح صدر پيامبر صلى الله عليه و آله، فراخى سينه اوست بگونهاى كه از يك سو وسعت و توان دريافت وحى و رسالت الهى را داشته باشد و از سوى ديگر، مصيبتها، سختى و اذيت در راه خدا را تاب آورد و به عبارت ديگر، جان مقدّس پيامبر صلى الله عليه و آله، آمادگى كافى براى دريافت فيض الهى را داشته باشد.» «2»
از رسول اكرم صلى الله عليه و آله پيرامون شرح صدر پرسيدند، ايشان پاسخ داد:، «نوُرٌ يُقْذِفُهُ اللَّهُ فى قَلْبِ الْمُؤمِنِ فَيَشْرَحُ صَدْرَهُ وَ يَنْفَسِخُ»فروغى است كه خدا در دل مؤمن مىافكند و سينهاش را توسعه مىدهد و باز مىشود. پرسيدند: آيا نشانهاى دارد تا بدان شناسايى شود؟ فرمود:
نَعْمَ التَّجافى عَنْ دارِ الْغُرورِ وَ الْانابَةُ الى دارِ الْخُلؤُدِ وَ الْاعْدادُ لِلْمَوتِ قَبْلَ نُزوُلِ الْمَوْتِ» «1»
آرى، بريدن از سراى نيرنگ، روى آوردن به سراى جاويد و آمادگى براى مرگ، پيش از فرود آن [نشانه شرح صدر است].
|