فرجام شتابزدگى‏
خصلت‏هاى شيطانى به طور قطع، مفسده‏انگيز و زيان آفرين اند و هر يك از آنها علاوه بر اينكه خود، زشت و نكوهيده‏اند، پيامدهاى ناهنجارى را نيز سبب مى‏شوند كه زبر زشتى آنها مى‏افزايد، برخى از پيامدهاى عجله كارى را در زير مى‏خوانيد:
1- ندامت‏
كارهايى كه بدون تدبّر و فكر و انديشه، شروع شود، به طور معمول به شكست و بدفرجامى مى‏انجامد و پشيجمانى به بار مى‏آورد، چنانكه فرصت‏هاى طلايى و امكان انجام دوباره كار را نيز از دست مى‏دهد؛ امام على (ع) مى‏فرمايد:
«اياك و العجل فانه عنوان الفوت و الندم» «2» از شتابزدگى بپرهيز كه سرآغاز از دست رفتن (فرصت) و پشيمانى است.
2- ناكامى‏
تعجيل و شتابزدگى، سبب مى‏شود كه آدمى، همه جوانب كار را نسنجد و از اين طريق، برخى از اسباب موفقيت را از دست مى‏دهد و در نتيجه به پيروزى مورد نظر دست نمى‏يابد و ناكام مى‏ماند. به تعبير امير مؤمنان (ع) قل ما ننجح حيلة العجول» «1»
طرّاحى شتابگر، بسيار كم به پيروزى مى‏رسد. 3- لغزش و هلاكت‏
بى تدبيرى و شتاب، در بسيارى از امور سبب مى‏شود كه شتابگر، برخى از موانع و لغزشگاه‏ها را مشاهده نكند وهنگام عمل، گرفتار آنها شود و در نتيجه بلغزد يا به هلاكت افتد. همان حضرت مى‏فرمايد:
«كثرة العجل تزل الانسان» «2»
فراوانى شتابزدگى، انسان را مى‏لغزاند.
و «هل من عجل الا هلك» «3»
كمتر كسى ست كه شتابزده باشد و دچار هلاكت نشود.
4- غم و اندوه‏
شادابى و نشاط از ضروريات زندگى آدمى است و هيچ عقل سليمى از غم و غصه طرفى نمى‏بندد و نبايد آدمى با دست خود شادى و نشاط زندگى را به اندوه و حزن تبديل كند. يكى ازاساب اين پرنده ناخواسته، شتابزدگى در كارهاست. امام على (ع) در اين باره نيز مى‏فرمايد:
«العجل قبل الامكان يوجب الغصة» «4»
شتابزدگى پيش از امكان (كار) سبب اندوه مى‏گردد.