2- خوش خلقى‏
مرد و زن، شريك زندگى يكديگرند و با برقرارى پيوند مقدس ازدواج با يكديگر عهد مى‏بندند كه عمرى را در كنار هم سپرى كنند: يكى از عوامل مهمّى كه شيرينى و صفا و صميميت زندگى را به ارمغان مى‏آورد، برخورد خوش و دوستانه با يكديگراست. اميرمؤمنان در اين باره مى‏فرمايد:حُسْنُ الْخُلْقِ رَأْسُ كُلِّ بِرٍّ» «1»خوش خلقى، سرچشمه هر نيكى است.مرد بايد با ورود به خانه، همه ناراحتى‏هاى ناشى از كار و مشكلات اجتماعى را بيرون منزل گذاشته و با چهره‏اى بشّاش و متبسّم با اهل منزل رو برو شود، چنان كه زن نيز بايد از اظهار هر گونه گلايه و خستگى ناشى از كار و مشكلات منزل بخصوص به هنگام ورود مرد خوددارى و چنان با همسرش روبرو شود كه گويا هيچ مشكلى وجود ندارد. آنگاه با صفا و صميمت كنار يكديگر بنشينند و براى مشكلات زندگى داخل و خارج منزل عاقلانه چاره‏انديشى كنند به گونه‏اى كه هر يك براى ديگرى بهترين غمخوار و مشاور باشد همان‏طور كه رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله فرمود: «خَيْرُكُمْ خَيْرُكُمْ لِاهْلِهِ وَ انَا خَيْرُكُمْ لِاهْلى‏» «2»بهترين شما كسى است كه براى خانواده اش بهترين باشد و من براى خانواده‏ام بهترين هستم!