8- احترام به ديگران
در ديدگاه اسلام، مؤمن از جايگاهى والا برخوردار است و بايدجان و مال و ناموس و آبرويش در جامعه محفوظ باشد و هيچ كس حق ندارد بدون دليل شرعى، متعرّض ديگران شود يا به آنان بىاحترامى كند. نقل شده امام باقر عليه السلام رو به كعبه كرد و فرمود: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى كَرَّمَكِ وَ شَرَّفَكِ وَ عَظَّمَكِ وَ جَعَلَكِ مَثابهً لِلنَّاسِ وَ امْناً وَ وَ اللّهِلَحُرْمَةَ الْمُؤْمِنِ اعْظَمُ حُرْمَةً مِنْكِ» «1»سپاس خدايى را كه تو را كرامت و شرافت و عظمت بخشيد و تو را مركز اجتماع و امنيت مردم قرار داد. به خدا سوگند! حرمت مؤمن از حرمت تو بيشتر است!گر چه ايمان همه افراد در يك سطح نيست ولى از اين نظر، زن و مرد، كوچك و بزرگ، عالم و جاهل تفاوتى ندارند و همه بايد مورد تكريم واحترام قرار گيرند. چنين كارى به قدرى اهميّت دارد كه امام صادق عليه السلام مىفرمايد: «مَنْ رَوى عَلى مُؤْمِنٍ رِوايَةً يُريدُ بِها شَيْنَهُ وَ هَدْمَ مُرُوَّتِهِ لِيَسْقُطَ مِنْ اعْيُنِ النَّاسِ اخْرَجَهُ اللَّهَ مِنْ وِلايَتِهِ الى وِلايَةِ الشَّيْطانِ فَلا يَقْبَلُهُ الشَّيْطانُ» «2»هر كس گفتارى را برضد مؤمنى انتشار دهد و با چنين كارى قصد تحقير و بى آبرويى او را داشته باشد تا از چشم مردم بيفتد، خداوند آن گوينده را از محدوده ولايت خويش به مرز ولايت شيطان مىراند ولى شيطان نيز او را نمىپذيرد!از اين رو، غيبت، تهمت، اذيت، فحش و ناسزا، سرقت اموال، زخم زبان، آبروريزى و هر گونه بىاحترامى و تضييع حقوق مؤمنان، حرام و ممنوع است و از هر كسى سربزند جرم و تخلّف محسوب مىشود و خدا از آن بازخواست خواهد كرد.
|