8- احترام به ديگران‏
در ديدگاه اسلام، مؤمن از جايگاهى والا برخوردار است و بايدجان و مال و ناموس و آبرويش در جامعه محفوظ باشد و هيچ كس حق ندارد بدون دليل شرعى، متعرّض ديگران شود يا به آنان بى‏احترامى كند. نقل شده امام باقر عليه السلام رو به كعبه كرد و فرمود: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى‏ كَرَّمَكِ وَ شَرَّفَكِ وَ عَظَّمَكِ وَ جَعَلَكِ مَثابهً لِلنَّاسِ وَ امْناً وَ وَ اللّهِ‏لَحُرْمَةَ الْمُؤْمِنِ اعْظَمُ حُرْمَةً مِنْكِ» «1»سپاس خدايى را كه تو را كرامت و شرافت و عظمت بخشيد و تو را مركز اجتماع و امنيت مردم قرار داد. به خدا سوگند! حرمت مؤمن از حرمت تو بيشتر است!گر چه ايمان همه افراد در يك سطح نيست ولى از اين نظر، زن و مرد، كوچك و بزرگ، عالم و جاهل تفاوتى ندارند و همه بايد مورد تكريم واحترام قرار گيرند. چنين كارى به قدرى اهميّت دارد كه امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: «مَنْ رَوى‏ عَلى‏ مُؤْمِنٍ رِوايَةً يُريدُ بِها شَيْنَهُ وَ هَدْمَ مُرُوَّتِهِ لِيَسْقُطَ مِنْ اعْيُنِ النَّاسِ اخْرَجَهُ اللَّهَ مِنْ وِلايَتِهِ الى‏ وِلايَةِ الشَّيْطانِ فَلا يَقْبَلُهُ الشَّيْطانُ» «2»هر كس گفتارى را برضد مؤمنى انتشار دهد و با چنين كارى قصد تحقير و بى آبرويى او را داشته باشد تا از چشم مردم بيفتد، خداوند آن گوينده را از محدوده ولايت خويش به مرز ولايت شيطان مى‏راند ولى شيطان نيز او را نمى‏پذيرد!از اين رو، غيبت، تهمت، اذيت، فحش و ناسزا، سرقت اموال، زخم زبان، آبروريزى و هر گونه بى‏احترامى و تضييع حقوق مؤمنان، حرام و ممنوع است و از هر كسى سربزند جرم و تخلّف محسوب مى‏شود و خدا از آن بازخواست خواهد كرد.