3- رعايت ادب‏
مؤمن بايد در همه معاشرتها با دوست و بيگانه، ادب و نزاكت را مراعات كند و هرگز گرد كارهاى جلف و بى‏نزاكت نگردد و بايد گفت: مؤدب بودن لازمه زندگى اجتماعى، زينت مؤمن و نشانه خردمندى است. اميرمؤمنان عليه السلام مى‏فرمايد: «انَّ بِذَوِى الْعُقوُلِ مِنَ الْحاجةِ الَى الادَبِ كَما يَظْمَأَ الزَّرْعُ الَى الْمَطَرِ» «3»همان گونه كه زراعت، تشنه باران است، خردمندان نيز نيازمند (و تشنه) ادبند.
درباره ادب پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله آورده‏اند:
- هنگام سخن گفتن، تبسّم مى‏كرد و جز سخن حق بر زبان نمى‏راند. «1»
- امير مؤمنان عليه السلام مى‏فرمايد: «هرگز ديده نشد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله پايش را جلو كسى دراز كند. «2»
- امام صادق عليه السلام فرمود: «هرگاه كسى خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله بود: آن حضرت لباس و زينت خود را از تن خارج نمى‏ساخت.» «3»