4- شب زنده دارى‏
شب زنده دارى يعنى بيدار بودن در شب براى عبادت يا نگهبانى و شب زنده دار (شب خيز، شب بيدار و قائم الليل) كسى است كه شب را بيدار بماند و آن را به دعا يا پاسبانى به صبح رساند. «2»تهجّد، قيام شبانه و بيتوته واژه هايى است كه در فرهنگ اسلامى به شب زنده دارى براى عبادت و راز و نياز با خدا گفته مى‏شود و از آيات قرآن اقتباس شده است.