تقوا

تقوا، مهم ترين بحث در مباحث اخلاقى است كه ذهن و فكر همه متديّنان با آن آشنايى دارد و در تعريف آن گفته اند: «حفظ كردن نفس است از آنچه بيم ضررش مى‏رود» «1»بخشى از ضررها را عقل سليم تشخيص مى‏دهد و بخشى را شرح مقدس بيان كرده است و با توجه به اين كه خواسته هاى عقل سالم مورد امضاى شرع است، معناى اصطلاحى تقوا چنين مى‏شود كه امام صادق عليه‏السلام فرموده است: «انْ لا يَفْقِدَكَ اللَّهُ حَيْثُ امَرَكَ وَ لا يَراكَ حَيْثُ نَهاكَ» «2»تقوا يعنى آنجا كه خداوند دستور داده حاضر باشى، تو را غايب نبيند وآنجا كه نهى كرده، تو را مشاهده نكند.بنابراين انسان با تقوا كسى است كه افكار، كردار وگفتار خويش را با معيار عقل و شرع تنظيم كند و هيچ كارى‏را بدون مشورت آن دو انجام ندهد و فرمان آنها را نيز زير پا نگذارد.