ب- در برابر معلّم‏
معلّم و مربّى، پدر روحانى و پرورش دهنده قلب و روح دانشجوست و بايد خالصانه‏ترين احترام‏ها را برايش قائل شد و او را بيش از همه كس ارج نهاد. چرا كه معلم، جانشين پيامبر و شغل او شغل انبياست. در اينجا برخى از وظايف دانشجو در برابر معلّم‏
را از زبان امام زين العابدين عليه السلام نقل مى‏كنيم:
* بايد از معلّم تجليل كرده، مجلس او را گرامى بدارد.
* به سخنانش خوب گوش دهد و (با روى خوش) با او روبرو شود.
* صدايش را نزد معلم بلند نكند.
* اگر كسى چيزى از معلم پرسيد، دانشجو پاسخ ندهد و فرصت دهد تا استاد پاسخ بگويد.
* در محضر معلم با هيچ كس سخن نگويد.
* نزد او از هيچ كس بدگويى نكند.
* اگر پيش دانشجو از استاد بدگويى شد، از او دفاع كند.
* عيب‏هايش را بپوشاند و خوبى‏هايش را بر ملا سازد.
* با دوستان معلم، دشمن و با دشمنانش، همنشينى نكند.
در اين صورت فرشتگان الهى گواهى خواهند داد كه دانشجو به خاطر خداى بزرگ، نزد عالم رفته و دانش را براى خدا آموخته نه براى مردم. «1»
علماى ربّانى و خودساخته، در سراسر زندگى خويش، به طور فوق‏العاده به استادو مربى خويش احترام مى‏گذاشتند و با زيباترين تعابير از آنان ياد مى‏كردند. امام خمينى (ره) وقتى در آثارش به مناسبتى از استادش، مرحوم آيت‏الله شاه‏آبادى، نام مى‏برد، مى‏نويسد: «شيخ عارف كامل، روحى فداه»و در بيانيه‏اى كه به مناسبت شهادت فرزند استاد صادر كرد، فرمود:اين شهيد عزيز ... فرزند برومند شيخ بزرگوار ما بود كه حقا" حقّ حيات روحى به اين جانب داشت كه با دست و زبان از عهده شكرش‏برنمى‏آيم.» «2»در حالات فقيه بزرگوار، ميرزا حبيب الله رشتى آورده‏اند:هنگامى كه به سوى صحن اميرمؤمنان عليه السلام مى‏رفت تا درس بگويد، وضو مى‏گرفت و سوره مباركه «يس» را در بين راه از حفظ مى‏خواند تا به در قبله صحن مى‏رسيد، آن گاه خواندن سوره را در كنار آرامگاه استاد خود- شيخ انصارى (ره)- به پايان مى‏بردو ثوابش را به روان او نثار مى‏كردو از روح آن مرد بزرگ استمداد مى‏جست تا بهتر و روشنتر براى صدها طلبه‏دانشمند و فاضل، حقايق علمى را بيان كند. «1»احترام به معلّم علاوه بر اينكه از نظر آداب و رسوم اجتماعى و اخلاقى، امرى ضرورى است، اثر وضعى و معنوى گرانقدرى نيز در پى دارد و سبب موفقيت و شكوفايى علمى و معنوى دانشجو مى‏شود. از مرحوم آيت الله حائرى، مؤسس حوزه علميه قم، نقل شده كه فرمود:توفيقاتى كه در زندگى، نصيب من شد و در پرتو آن توانستم حوزه را تشكيل دهم، همه مرهون خدماتى است كه به استادم- مرحوم سيد محمّد فشاركى (ره)- كرده‏ام، زمانى ايشان بيمار و زمين‏گير شد و مدّت شش ماه به او خدمت كردم و بدين عمل افتخار مى‏كنم.» «2»
امام صادق عليه السلام به معلّم، متعلّم و عالم چنين رهنمود مى‏دهد:
«اطْلُبُوا الْعِلْمَ وَ تَزَيَّنُوا مَعَهُ بِالْحِلْمِ وَ الْوَقارِ وَ تَواضَعُوا لِمَنْ تُعَلِّمُونَهُ الْعِلْمَ و تَواضَعُوا لِمَنْ طَلَبْتُمْ مِنْهُ الْعِلْمَ ...» «3»دانش را طلب كنيد و همراه آن به بردبارى و وقار نيز آراسته شويد و براى شاگردان و اساتيدتان تواضع كنيد.عالم ربّانى و برجسته جهان اسلام، مرحوم شهيد ثانى (ره)، در كتاب گرانسنگ «منيةالمريد» به طور مشروح درباره وظايف گوناگون استاد و شاگرد بحث كرده از آن جمله، وظايف دانشجو را چنين برمى‏شمرد:
* ارج نهادن به استاد و تجليل از مقام علم و دانش.
* تواضع و فروتنى در برابر معلّم.
* الگوپذيرى از گفتار و كردار زيباى او.
* تقدير و سپاسگزارى از زحمات استاد.
* تحمّل تندى‏هاى احتمالى از جانب او.
* كمك كردن در حد توان به استاد در داخل و خارج از درس.
* خوش خلقى و رعايت ادب و نزاكت.
* ناديده گرفتن لغزش‏هاى احتمالى استاد. «1»