2- تكبّر و فخرفروشى‏
آفت كشنده ديگرى كه افراد و سازمان نظامى را تهديد مى‏كند، نخوت و فخرفروشى است؛ اين آفت، بويژه پس از پيروزى‏ها ممكن است در دل نظامى نفوذ كندو خويشتن را به دليل كار بزرگى كه انجام داده، يا موقعيت برتر تشكيلات، از ديگران بهتر و بالاتر بداند. چنين حالتى بدون ترديد براى فرد و سازمان زيان‏آور است و حتما" بايد پيشگيرى و درمان شود.در سال هشتم هجرى، رسول گرامى اسلام صلى الله عليه و آله، پس از فتح مكه با دوازده هزار سپاهى به جنگ «هوازن» رفت، پيروزى‏هاى پس در پس، بويژه فتح مكه و فراوانى نيروها سبب نخوت و بزرگ بينى رزمندگان شد و همين آفت سبب شد آنان در مرحله نخست جنگ دچار پراكندگى و فرار گردند. قرآن مجيد از آن حادثه تلخ چنين ياد مى‏كند: «لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ فى‏ مَواطِنَ كَثيرَةٍ وَ يَوْمَ حُنَيْنٍ اذْ اعْجَبَتْكُمْ كَثْرَتُكُمْ فَلَمْ تُغْنِ عَنْكُمْ شَيْئاً وَ ضاقَتْ عَلَيْكُمُ الْارْضُ بِما رَحُبَتْ ثُمَّ وَلَّيْتُمْ مُدْبِرينَ» «2»خداوند شما را در جاهاى بسيار از جمله جنگ حنين يارى كرد؛ آنگاه كه فراوانى تعدادتان، شما را به شگفت آورد ولى آن لشكر زياد به كارتان نيامد و زمين با همه وسعتش بر شما تنگ شد و پا به فرار گذاشتيد!