4- رابطه صميمانه
رابطه فرمانده با فرادستان و فرودستان بايد از چارچوب خشك و بسته ادارى فراتر رود و به رابطه انسانى و دوستانه تبديل گردد و نيروهاى سازمان، ضمن مراعات همه قوانين و مقررات، با يكديگر رفيق و صميمى باشند. اين روحيه، پيشرفت كارها را تسريع مىكندو سبب موفقيت مديريت و كارگزاران مىشود. امام صادق عليه السلام مىفرمايد: «مَنْ كانَ رَفيقاً فى امْرِهِ نالَ ما يُريدُ مِنَ النَّاسِ» «2»هر كس در كارش (با ديگران) رفيق باشد، به خواستههايى كه از مردم توقع دارد، دست مىيابد.اگر فرمانده با زيرمجموعه مديريتى خويش، همچنين با فرماندهان بالاتر از خود رفيق وصميمى باشد، بهتر و بيشتر مىتواند بر مشكلات فايق آيد، همين طور روند موفقيت و پيروزى او شتاب مىگيرد. امير مؤمنان در اين باره مىفرمايد: «الرِّفْقُ يُيَسِّرُ الصِّعابَ وَ يُسَهِّلُ شَديدَ الْاسْبابِ» «3»صميميت، سختىها را آسان و راههاى دشوار را ساده مىسازد.همچنين رفتار صميمى و دوستانه، شأن و منزلت مدير را افزايش مىدهد و بر عظمت و كرامت او در نزد همكارانش مىافزايد. امام صادق عليه السلام مىفرمايد: «انْ شِئْتَ انْ تُكْرَمَ فَلِنْ وَ انْ شِئْتَ انْ تُهانَ فَاْخشَنْ» «4»اگر مىخواهى محترم باشى، نرمى كن و اگر مىخواهى سبك شمرده شوى، خشونت به خرج ده!
|