|
4- شايعه پراكنى:
پديده زشت شايعه در طول تاريخ، حربه سياستمداران ستمپيشه و مقام پرستى بوده كه براى رسيدن به اهداف شوم خود دست به هر كار ننگينى زدهاند.اين بلاى اجتماعى با پيامدهاى ناهنجار خود، افكار عمومى را مشوّش مىكند، شخصيت حقيقى و حقوقى افراد و ملّت را ويران مىسازد، تفرقه و بدبينى اجتماعى را دامن مىزند و حتى مىتواند اسارت و شكست يا انحطاط و عقبماندگى ملّت را در پى داشته باشد.اسلام كاملا" با شايعه سازى و شايعه پراكنى مخالف است و پيروان خويش را بشدت از آن نهى كرده است. قرآن مجيد، از شايعه سازان به عنوان «مرجفون» ياد كرده و آنان را همرديف منافقان و بيماردلان قرار داده است. سپس همه آنها را سزاوار تعقيب و مجازات دانسته و فرموده است: «مَلْعوُنينَ أَيْنَما ثُقِفوُا أُخِذوُا وَ قُتِّلُوا تَقْتيلًا» «1»از همه جا طرد مىشوند و هر جا يافت شوند، دستگير شده بسختى به قتل خواهند رسيد!زيرا آنان به محض اينكه رسول خدا صلى الله عليه و آله با سپاه اسلام عازم جهاد مىشدند، در مدينه و پشت جبهه دست به شايعه پراكنى مىزدند تا با تضعيف روحيه مردم، به اهداف پليد و شيطانى خود دست يابند. «2»
|