3- دورويى:
نفاق و دوچهرگى از زشت‏ترين خصيصه‏هاى انسانى است و در هر دلى نفوذ كند آن را ويران مى‏سازد و سبب بيچارگى انسان مى‏گردد. قرآن مجيد در آيات و سوره‏هاى متعدد بشدت، پديده شوم نفاق و منافق را محكوم و نكوهش كرده و به پيروان خويش هشدار داده كه خود را از اين بيمارى خطرناك و ايمانسوز و هستى‏برانداز مصون دارند. از انبوه آيات و رواياتى كه به اين مهم پرداخته به يك نمونه بسنده مى‏كنيم. امام صادق عليه السلام، شخصيت زشت و رسوا شده منافق را چنين ترسيم مى‏كند: «مَنْ لَقِىَ الْمُسْلِمينَ بِوَجْهَيْنِ وَ لِسانَيْنِ جاءَ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ لَهُ لِسانانِ مِنْ نارٍ» «2»كسى كه با دو چهره و دو زبان با مسلمانان برخورد كند، روز قيامت، در حالى كه دو زبان آتشين دارد (به محشر) مى‏آيد.