ميهمانى خدا
پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله از روزه با عنوان «ضيافةالله» يعنى مهمانى الهى ياد مى‏كند و درباره ماه رمضان مى‏فرمايد: «هُوَ شَهْرٌ دُعيتُمْ فيهِ الى‏ ضِيافَةِ اللَّهِ» «2»رمضان، ماهى است كه در آن، به ميهمانى خدا خوانده شده‏ايد.حضرت امام خمينى قدس سره درباره «ضيافةالله» مى‏فرمايد:شماها در ماه مبارك رمضان، مهمان خدا هستيد، مهماندار خداست، و مخلوق، مهمان اوست ... ما بايد حساب كنيم ببينيم كه اين ضيافت چى بوده است و ما چقدر راه يافتيم به اين ضيافت ... اين ضيافت، همه‏اش ترك است، ترك شهوات از قبيل خوردنى‏ها و نوشيدنى‏ها و جهات ديگرى كه شهوات انسان اقتضا مى‏كند. خداوند دعوت كرده ما را به‏اينكه شما بايد وارد بشويد در اين مهمانخانه و اين ضيافت هم جز ترك، چيزى نيست. ترك هواها، ترك خوردنى‏ها، ترك منى‏ها، منيت‏ها ... من به شما آقايان و به هر كس كه اين كلمات مى‏رسد و خصوصاً طبقه جوان عرض مى‏كنم كه آيا در اين مهمانخانه رفتيد؟ استفاده كرديد؟ از شهوات، خصوصاً شهوات معنوى، چشم پوشيديد؟ .... «1»خداوند با فراخوانى مؤمنان به مهمانسراى خويش، در واقع آنان را از زندگى مادّى كه سفره مشترك انسان و حيوان، مؤمن و كافر، و نيكوكار و بدكار است جدا كرده و در جوار خويش جاى داده است. در اين جشن پرشكوه:
ميزبان: خداوند بزرگ.
قاصد: رسول بزرگوار اسلام.
نامه دعوت: قرآن مجيد.
ميهمان: بندگان مؤمن.
پذيرايى كننده: فرشتگاه الهى.
و موعد: ماه مبارك رمضان است.
خداوند براى هر چه باشكوه برگزار كردن اين جشن بزرگ، تحفه‏هاى زيرا را به ميهمانان خويش تقديم مى‏كند:
آنها را كرامت ويژه مى‏بخشد؛
نفس كشيدن آنها را «تسبيح» محسوب مى‏كند؛
خواب آنها را عبادت مى‏داند؛
اعمالشان را مى‏پذيرد؛
دعايشان را مستجاب مى‏كند؛
درهاى بهشت را به رويشان باز مى‏كند؛
درهاى دوزخ را بكلى مى‏بندد؛
شياطين را به زنجير مى‏كشد؛ به هر آيه‏اى كه تلاوت كنند، ثواب يك ختم قرآن مى‏دهد. «1»