ميهمانى خدا
پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله از روزه با عنوان «ضيافةالله» يعنى مهمانى الهى ياد مىكند و درباره ماه رمضان مىفرمايد: «هُوَ شَهْرٌ دُعيتُمْ فيهِ الى ضِيافَةِ اللَّهِ» «2»رمضان، ماهى است كه در آن، به ميهمانى خدا خوانده شدهايد.حضرت امام خمينى قدس سره درباره «ضيافةالله» مىفرمايد:شماها در ماه مبارك رمضان، مهمان خدا هستيد، مهماندار خداست، و مخلوق، مهمان اوست ... ما بايد حساب كنيم ببينيم كه اين ضيافت چى بوده است و ما چقدر راه يافتيم به اين ضيافت ... اين ضيافت، همهاش ترك است، ترك شهوات از قبيل خوردنىها و نوشيدنىها و جهات ديگرى كه شهوات انسان اقتضا مىكند. خداوند دعوت كرده ما را بهاينكه شما بايد وارد بشويد در اين مهمانخانه و اين ضيافت هم جز ترك، چيزى نيست. ترك هواها، ترك خوردنىها، ترك منىها، منيتها ... من به شما آقايان و به هر كس كه اين كلمات مىرسد و خصوصاً طبقه جوان عرض مىكنم كه آيا در اين مهمانخانه رفتيد؟ استفاده كرديد؟ از شهوات، خصوصاً شهوات معنوى، چشم پوشيديد؟ .... «1»خداوند با فراخوانى مؤمنان به مهمانسراى خويش، در واقع آنان را از زندگى مادّى كه سفره مشترك انسان و حيوان، مؤمن و كافر، و نيكوكار و بدكار است جدا كرده و در جوار خويش جاى داده است. در اين جشن پرشكوه:
ميزبان: خداوند بزرگ.
قاصد: رسول بزرگوار اسلام.
نامه دعوت: قرآن مجيد.
ميهمان: بندگان مؤمن.
پذيرايى كننده: فرشتگاه الهى.
و موعد: ماه مبارك رمضان است.
خداوند براى هر چه باشكوه برگزار كردن اين جشن بزرگ، تحفههاى زيرا را به ميهمانان خويش تقديم مىكند:
آنها را كرامت ويژه مىبخشد؛
نفس كشيدن آنها را «تسبيح» محسوب مىكند؛
خواب آنها را عبادت مىداند؛
اعمالشان را مىپذيرد؛
دعايشان را مستجاب مىكند؛
درهاى بهشت را به رويشان باز مىكند؛
درهاى دوزخ را بكلى مىبندد؛
شياطين را به زنجير مىكشد؛ به هر آيهاى كه تلاوت كنند، ثواب يك ختم قرآن مىدهد. «1»
|