موانع اجابت‏
همان‏طور كه عواملى موجب تسريع در اجابت دعا مى‏شود، عللى نيز مانع اجابت دعا مى‏گردند كه به شرح زير است:

الف- گناه‏
گناه، دشمن ديرينه و خطرناك انسان و دور كننده او از نعمتهاى مادّى و معنوى است و مانع بزرگى در مسير كمال او محسوب مى‏شود.دعاى فرد گنهكار به‏اجابت نمى‏رسد و ناله‏هايش خريدار ندارد. امام باقر عليه السلام فرمود:انسان گاهى حاجتى دارد و از خدا طلب مى‏كند و خداوند ضمن قبول آن انجامش را به وقت مناسبى وامى‏گذارد، ولى بنده در اين مدّت مرتكب گناه مى‏شود. خداوند به مأمور اجابت دعا امر مى‏كند: خواسته‏اش را اجابت نكن و او را از اين لطف محروم نما كه خشم ما را برانگيخت و شايسته بى‏اعتنايى گرديد. «1»شخصى خدمت رسول خدا صلى الله عليه و آله آمد و گفت: دوست دارم كه دعايم مستجاب شود، حضرت به وى فرمود: «طَهِّر مَأكَلَكَ وَ لا تُدْخِلْ بَطْنَكَ الْحَرامَ» «2»
خوراك خود را پاكيزه كن و غذاى حرام نخور.

ب- تقاضاى امر محال و يا غير جايز
اجابت دعا از جانب خداى سبحان پس از حصول شرايط در صورتى است كه آنچه از خدا خواسته‏ايم ممكن و مشروع باشد. به عبارت ديگر، دعا در مسير مصلحت خلقت انجام گيرد و دعاى انحرافى نباشد. از حضرت على عليه السلام سؤال شد: «فَأَىُّ دَعْوَةٍ أَضَلُّ؟ قالَ: الدَّاعى‏ بِما لا يَكُونُ» «3»كدام دعا گمراهى است؟ فرمود: دعا كردن و خواستن كارهاى نشدنى و غير ممكن.

ج- عدم مصلحت‏
توانايى و قدرت خدا در انجام خواسته بندگان مورد ترديد نيست، ولى گاهى مى‏شود بنده، چيزى را مى‏خواهد كه به مصلحت او نيست در حالى‏كه خود نمى‏داند و خداوند كه به همه جوانب زندگى‏اش آگاه است به دليل لطفى كه به بندگانش دارد آن دعا را مستجاب نمى‏كند: «عَسى‏ أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئاً وَ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَ عَسى‏ أَنْ تُحِبُّوا شَيْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَكُمْ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ» «1»چه‏بسا چيزى بر شما ناگوار و ناخوشايند باشد درحالى‏كه خير و صلاح شما در آن است (و شما نمى‏دانيد) و همچنين شايد چيزى را دوست بداريد كه ضرر شما در آن باشد و خدا آگاه است و شما بى‏خبريد.

د- مهيا نبودن شرايط و زمان اجابت‏
مناسب نبودن زمان و شرايط ازجمله موانع اجابت دعاست. چه‏بسا شخص دعا كننده گمان كند كه خواسته‏اش رد شده و نااميد گردد در حالى‏كه نبايد قطع اميد كند.امام صادق عليه السلام فرمود:
«إِنَّ الْمُؤْمِنَ لِيَدْعُوا فَيُؤَخَّرُ إِجابَتُهُ إِلى‏ يَوْمِ الْجُمُعَةِ» «2»مؤمن دعا مى‏كند و خداوند اجابت آن را تا روز جمعه عقب مى‏اندازد.