|
ب- آثار اخروى
عمدهترين نتايج پرستش خداوند، در جهان آخرت و پس از مرگ عايد انسان مىشود؛ نتايج ارزندهاى كه آيار دنيوى عبادت با همه بزرگى در برابر آن ناچيزند. برخى از آثار اخروى عبادت عبارت است از:
1- آسايش در برزخ: سفر آخرت، سفر پرماجرا و هراسانگيزى است كه هر انسانى آن را پيش رو دارد. اين سفر از لحظه مرگ انسان آغاز مىشود و به ابديّت مىپيوندد.حفره قبر و زندگى در برزخ، اوّلين منزل سفر آخرت است كه در آن آدمى براى اوّلين بار با چهره تجسّم يافته اعمال نيك و بد خويش رو به رو مىگردد. اعمال عبادى كه انسان در دنيا انجام داده در عالم قبر و برزخ با چهرهاى زيبا و آرامشبخش ظاهر مىشوند و در گذر از فراز و نشيبهاى زندگى برزخى به انسان يارى مىدهند و او را از وحشت و تنهايى ايمنى مىبخشند.امام باقر عليه السلام در اين باره مىفرمايد: «مَنْ أَتَمَّ رُكُوعَهُ لَمْ تَدْخُلْهُ وَحْشَةُ الْقَبْرِ» «2»هر كس ركوع- نماز- خود را كامل به جا آورد، وحشت قبر بر او وارد نمىشود.و نيز از امام صادق عليه السلام در اين باره چنين نقل شده:وقتى مؤمن را در قبر مىنهند، به همراه او شش صورت نورانى داخل قبر مىشوند و اطراف او را مىگيرند، يكى از آنها از ديگران نورانىتر است. مؤمن از آنها مىپرسد شما كيستيد؟ يكى مىگويد: من نماز هستم! دوّمى مىگويد من زكاتم! سوّمى مىگويد: من روزهام! چهارمى مىگويد: من حجّ و عمرهام! پنجمى مىگويد: من نيكىهاى تو هستم كه به برادرانت رساندى! سپس همه اينها از آن صورت نورانىتر مىپرسند تو كه هستى كه از همه نورانىتر و خوشبوترى؟ مىگويد: من ولايت اهل بيت پيغمبرم! «1»
2- ايمنى در محشر: در صحنه قيامت بهطور دقيق به اعمال نيك و بد انسانها رسيدگى مىشود. روز قيامت به تصريح قرآن كريم به اندازه پنجاه هزار سال از عمر اين جهان به طول مىانجامد. در اين روز، انسانها را در مواقف و ايستگاههاى متعدّد مورد بازخواست و حسابرسى قرار مىدهند. عبادت خداوند موجب مىشود كه انسان در چنين روزى مورد لطف و عنايت الهى واقع شود و از سختىهاى عرصات محشر ايمنى يابد.قرآن كريم در اين باره مىفرمايد: «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِنْها وَ هُمْ مِنْ فَزَعٍ يَوْمَئِذٍ امِنُونَ» «2»كسانى كه كار شايسته انجام دادند، پاداشى بهتر از آن خواهند داشت و آنها از وحشت و سختى اين روز (قيامت) درامانند.
3- نورانيّت در قيامت: كسى كه در دنيا عمر خود را صرف عبادت خداوند كرده در قيامت با چهرهاى نورانى و آبرومند وارد محشر مىشود.قرآن كريم در اين باره مىفرمايد: «يَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ يَسْعى نُورُهُمْ بَيْنَ أَيْديهِمْ وَ بِأَيْمانِهِمْ» «3»- اين پاداش بزرگ- در روزى است كه مردان و زنان با ايمان را مىنگرى كه نورشان، پيش رو و در سمت راستشان به سرعت حركت مىكند ....
4- ورود به بهشت: تمايل فطرى بشر به زندگى جاودانه و جهل او نسبت به سرنوشت آيندهاش از مهمترين نگرانىهايى است كه همواره ذهن و فكر انسانها را به خود مشغول داشته است. ايمان به خدا و عبادت او از مهمترين عوامل رفع اين نگرانىهاست، زيرا انسان در سايه ايمان و عبادت به حسن عاقبت و آينده نيك خود اطمينان پيدامىكند.عبادت خداوند موجب مىشود كه سرنوشت انسان به بهشت امن الهى منتهى شود و براى هميشه از نعمت زندگى سعادتمندانه در جوار رحمت حق برخوردار گردد.قرآن كريم در اين باره مىفرمايد: «وَمَنْ يَعْمَلْ مِنَالصَّالِحاتِ مِنْ ذَكَرٍ اوْ انْثى وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَاولئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ» «1»و كسى كه چيزى از اعمال شايسته را انجام دهد خواه مرد باشد يا زن درحالىكه ايمان داشته باشد چنان كسانى داخل بهشت مىشوند.حضرت على عليه السلام نيز مىفرمايد: «ثَمَنُ الْجَنَّةِ الْعَمَلُ الصَّالِحُ» «2»بهاى بهشت، عمل صالح است.
|