نظم در عبادت‏
اكثر قريب به اتّفاق عباداتى كه در اسلام مقرّر شده، بر نظم و ضابطه خاصّى از نظر زمان، مكان، كيفيّت و ... استوار است. به عنوان نمونه، در برپايى نماز مى‏فرمايد: «وَ أَقِمِ الصَّلوةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلى‏ غَسَقِ الَّيْلِ وَ قُرانَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرانَ الْفَجْرِ كانَ مَشْهُوداً» «1»نماز را از زوال خورشيد (هنگام ظهر) تا نهايت تاريكى شب [: نيمه‏شب‏] بر پا دار! و نيز قرآنِ فجر [: نماز صبح‏] را؛ چرا كه قرآن فجر، مشهود- فرشتگان روز و شب- است.به جا آوردن نمازهاى واجب پنجگانه، در زمانهاى مشخّص در طول شبانه‏روز، نظم خاصّى به زندگى نمازگزار مى‏بخشد، بويژه اگر اين نمازها بر اساس تأكيد اسلام، در اوّل وقت، به صورت جماعت و در مساجد خوانده‏شود. علاوه‏بر اين برپايى نماز جمعه، هر هفته يك بار، مردم هر شهر را در يك نقطه جمع آورده و موجب مى‏شود تا ضمن انجام عبادتى دسته‏جمعى، از اوضاع و مسايل اجتماعى، سياسى و اخلاقى و حوادث هفته نيز آگاه شوند.قرآن كريم درباره روزه ماه مبارك رمضان نيز مى‏فرمايد: «شَهْرُ رَمِضانَ الَّذى‏ انْزِلَ فيهِ الْقُرانُ ... فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ» «2»
ماه رمضان، ماهى كه قرآن، در آن نازل شده است ... پس هر كس از شما كه در ماه رمضان در حضر باشد بايد روزه بدارد.مسلمانان در هر سال با مشاهده هلال ماه مبارك رمضان روزه مى‏گيرند و با ديدن هلال ماه شوّال افطار مى‏كنند. آغاز و پايان روزه هر روز هم با طلوع فجر و مغرب هماهنگ است. قرآن كريم در اين باره مى‏فرمايد:
«وَ كُلُوا وَاشْرَبُوا حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الْأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ثُمَّ أَتِمُّوا الصِّيامَ إِلَى الَّيْلِ ...» «1»و بخوريد و بياشاميد تا رشته سفيد- صبح- از رشته سياه- شب- براى شما آشكار گردد سپس روزه را تا شب تكميل كنيد!كنگره بزرگ و سالانه حجّ نيز نمايش نظم شكوهمند اسلامى است. همه حجّاج با بستن «احرام»، متّحد الشّكل از «ميقات» به‏سوى «مكّه» حركت مى‏كنند و سپس با نظمى خاصّ به طواف، نماز طواف، سعى و تقصير مى‏پردازند و اعمال «عمره» را به پايان مى‏برند.
آنگاه در زمانى معيّن دوباره از مكه «احرام» مى‏بندند و راهى «عرفات» و «مشعر» مى‏شوند و پس از «وقوف» منظّم در هر يك از آن سرزمين‏هاى مقدّس به سوى «منا» حركت مى‏كنند و پس از انجام منظّم اعمال منا با شكوهى چشمگير به مكّه باز مى‏گردند و پس از طواف، نماز طواف و سعى مجدّد و طواف نساء و نماز آن به مناسك خويش پايان مى‏دهند.قرآن كريم درتبيين اختلاف شكل ظاهرى ماه، از هلال تا بدر و از بدر تا محاق مى‏فرمايد: «وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْأَهِلَّةِ قُلْ هِىَ مَواقيتُ لِلنَّاسِ وَالْحَجِّ ...» «2»درباره هلال‏هاى ماه از تو سؤال مى‏كنند بگو آنها بيان اوقات [و تقويم طبيعى براى نظامِ زندگىِ‏] مردم و [تعيين وقت‏] حجّ است.وجود اين همه دستورات عبادى منطبق بر نظم، بهترين دليل است بر اين كه يك مسلمان وظيفه دارد همه امور زندگى خود بويژه امور عبادى خويش را منظّم سازد و از هرگونه بى‏نظمى، خود سرى و اعمال سليقه شخصى در انجام عبادات پرهيز كند.