اهميّت نظم و اعتدال در زندگى بشر
نظم و اعتدال در پيشبرد اهداف گوناگون بشر نقش تعيين‏كننده‏اى دارد، زيرا جهانى كه ما در آن زندگى مى‏كنيم، مادّى و گذراست و دامنه عمر ما محدود و پايان‏پذير است و در اين فرصت محدود، به همه كارها و خواسته‏ها نمى‏توان دست يافت. رعايت نظم و اعتدال به انسان امكان مى‏دهد كه از وقت، نيرو و امكانات محدودى كه در اختيار دارد بيشترين بهره را ببرد و آنها را صرف امور كم ارزش و بى‏فايده نكند.
پيشوايان بزرگوار اسلام با وقوف براهميّت نظم و تأثير بسزايى كه درنيكبختى و كمال‏يابى انسان دارد در هر فرصتى پيروان خود را به رعايت نظم و انضباط در زندگى سفارش مى‏كردند.حضرت على عليه السلام در آخرين ساعات حيات پر بركت خويش به فرزندانش فرمود: «اوصيكُما وَ جَميعَ وَلَدى‏ وَ أَهْلى‏ وَ مَنْ بَلَغَهُ كِتابى‏ بِتَقْوَى اللَّهِ وَ نَظْمِ أَمْرِكُمْ» «1»شما و همه فرزندان و خانواده‏ام را و هر كس كه نوشته من به او برسد به تقواى الهى و نظم در كارتان سفارش مى‏كنم.همچنين آنان را از زياده‏روى در انجام هر كار باز مى‏داشتند و به رعايت اعتدال دعوت مى‏كردند. در اين باره نيز حضرت على عليه السلام مى‏فرمايد:
«إِنَّ لَيْلَكَ وَ نَهارَكَ لا يَسْتَوْعِبانِ جَميعَ حاجاتِكَ فَاقْسِمْها بَيْنَ عَمَلِكَ وَ راحَتِكَ» «2»ساعات شبانه‏روز، گنجايش تمام‏نيازهاى تورا ندارد. پس آنها را ميان كار و استراحتت تقسيم كن!رعايت نظم و اعتدال در زندگى بدون تدبير و برنامه‏ريزى صحيح امكان‏پذير نيست و انسان براى آن‏كه بتواند از كمترين فرصتها و امكانات، بيشترين بهره را ببرد، بايد اوقات خود را در طول شبانه‏روز، ميان مهم‏ترين وظايفى كه مى‏بايد انجام دهد تقسيم كند و اگر در اين بين وقتى خالى ماند، آن‏را براى امور كم اهمّيت‏تر منظور كند.
امام كاظم عليه السلام درباره برنامه‏ريزى و تقسيم اوقات مى‏فرمايد: «إِجْتَهِدُوا فى‏ أَنْ يَكُونَ زَمانُكُمْ ارْبَعَ ساعاتٍ: ساعَةٌ لِمُناجاتِ اللَّهِ وَ ساعَةٌ لِأَمْرِ الْمَعاشِ وَ ساعَةٌ لِمُعاشَرَةِ الْأِخْوانِ وَالثِّقاتِ الَّذينَ يُعَرِّفُونَكُمْ عُيُوبَكُمْ وَ يُخْلِصُونَ لَكُمْ فِى الْباطِنِ وَ ساعَةٌ تَخْلَوْنَ فيها لِلَذَّاتِكُمْ فى‏ غَيْرِ مُحَرَّمٍ وَ بِهذِهِ السَّاعَةِ تَقْدِرُونَ عَلَى الثَّلاثِ ساعاتٍ ...» «1»

بكوشيد كه اوقات شما در شبانه‏روز، چهاربخش باشد؛ بخشى براى مناجات با خداوند- و عبادت او- بخش ديگر، جهت كار و تلاش به‏منظور تأمين مخارج زندگى، بخش سوّم براى معاشرت با برادران- ايمانى- و افراد مورد اعتمادى كه شما را بر عيوبتان آگاه مى‏كنند و از دل به شما ارادت دارند و سرانجام بخش چهارم براى بهره‏مندى از لذّتهاى حلال كه با اين بخش بر انجام تكاليف خود در سه بخش ديگر توانا مى‏شويد.در عين حال، اخلاق عبادى ايجاب مى‏كند كه انسان، بهترين ساعات عمر خود را كه در آن آمادگى، حضور و نشاط بيشترى دارد به عبادت و مناجات با خداوند اختصاص دهد.حضرت على عليه السلام در عهدنامه مهم خود به مالك اشتر در اين باره مى‏فرمايد: «وَاجْعَلْ لِنَفْسِكَ فيما بَيْنَكَ وَ بَيْنَ اللَّهِ أَفْضَلَ تِلْكَ الْمَواقيتِ» «2»ميان خود و خداى سبحان، بهترين اوقات را (براى عبادت و راز و نيازت) قرار ده.
بايد توجّه داشت كه وقتى امام عليه السلام به يك مسؤول بلند پايه نظام حكومتى خويش كه مى‏بايد از لحظه لحظه اوقات و فرصتهايش در جهت اداره امور جامعه استفاده كند وحتّى از خواب و خوراك خويش در جهت انجام مأموريت خطيرى كه بر عهده گرفته مايه بگذارد چنين دستورى مى‏دهد، تكليف رده‏هاى پايين‏تر و مردم عادى روشن است.