انواع طهارت
در ديدگاه فقهى و شرعى دوگونه طهارت مطرح است:
1- طهارت ظاهرى: فقها، يازده «3» چيز را نجس مىدانند (كه اسامى و احكام مربوط به هركدام به تفصيل در كتب فقهى بيان شده است). شايسته است مؤمن عبادت كننده براى حضور در پيشگاه خداوند و عبادت او بدن و لباس خود را از آلودگى به آنها پاك سازد. اين پاكيزگى را طهارت ظاهرى مىگويند.
2- طهارت معنوى (باطنى): علاوهبر لزوم پاك نمودن بدن و لباساز ناپاكيهاى ظاهرى، آيين مقدّس اسلام، انجام تشريفات خاصّى را نيز براى پيروانش مقرر داشته كه بايد آنها را به قصد تحصيل طهارت باطنى انجام دهند. اين تشريفات (كه تفصيل كيفيّت انجام آنها نيز در كتب فقهى بيان شده) به سه صورت: وضو، غسل و تيمّم انجام مىپذيرد و نتيجه عملى آنها نوعى نشاط و شايستگى روحى است كه از آن به طهارت معنوى تعبير مىشود.دو نوع طهارت ظاهرى و باطنى با هم در ارتباط بوده و هر كدام مكمّل ديگرى هستند و مهمترين نتيجهاى كه از تحصيل اين دو نوع طهارت براى انسان حاصل مىشود، كسب آمادگى و شايستگى براى باريابى در پيشگاه الهى است.
|