محدوده خدمت
همانطور كه ذكر شد يكىاز شرايط خدمت آن است كه افراد خدمت شونده، شايسته خدمت باشند. در اينجا اين سؤال مطرح است كه آيا دايره خدمتگزارى آنقدر وسعت دارد كه غير مسلمان را نيز شامل شود يا اختصاص به مسلمانان و مؤمنان دارد؟ به عبارت ديگر آيا از نظر اسلام، خدمت در هر جا و به هر كس پسنديده و مورد ستايش است؟ يا خدمت مسلمانان و مؤمنان بهيكديگر و در جامعه اسلامى داراى ارزش و اهمّيت است؟از نظر اسلام، خدمت به همه مردم و نوع بشر عملى شايسته است و غرض اولياى گرامى اسلام در خدمتگزارى، تنها مؤمن يا مسلمان نيست، بلكه نوع بشر را شامل مىشود. چنانكه رسول خدا صلى الله عليه و آله مىفرمايد: «رَأْسُالْعَقْلِ بَعْدَالدّينِ التَّوَدُّدُ الَىالنَّاسِ وَاصْطِناعُ الْمَعْرُوفِ الى كُلِّ بَرٍّ وَ فاجِرٍ» «2»پس از دين (و ايمان به خداوند)، بشر دوستى و نيكى به مردم، اعم از درستگار و گناهكار، سرآمد تمام كارهاى عاقلانه است.امير مؤمنان عليه السلام نيز مىفرمايد:
«ابْذُلْ مَعْرُوفَكَ لِلنَّاسِ كافَّةً فَانَّ فَضيلَةَ فِعْلِ الْمَعْرُوفِ لا يَعْدِلُها عِنْدَ اللَّهِ سُبْحانَهُ شَىْءٌ» «3»كارهاى نيك خود را براى همه مردم به كاربر و براستى كه هيچ چيز نزد خداى سبحان با فضيلت كارهاى نيك برابرى نمىكند.براساس اينگونه روايات، خدمت كردن محدوديتى ندارد.در برخى ديگر از روايات، خدمت كردن با قيد «مؤمن يا مسلم» ذكر شده است. به عنوان نمونه، رسول خدا صلى الله عليه و آله مىفرمايد: «ايُّما مُسْلِمٍ خَدَمَ قَوْماً مِنَ الْمُسْلِمينَ الَّا اعْطاهُ اللَّهُ مِثْلَ عَدَدِهِمْ خُدَّاماً فِى الْجَنَّةِ» «1»
هر مسلمانى كه به جماعتى از مسلمانان خدمت كند خدا به شماره آنها در بهشت برايش خدمتگزار مىگمارد.شخصى به نام جميل گويد: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مىفرمود: «الْمُؤْمِنُونَ خَدَمٌ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ. قُلْتُ: وَ كَيْفَ يَكُونُونَ خَدَماً بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ؟ قالَ: يُفيدُ بَعْضُهُمْ بَعْضاً ...» «2»مؤمنان خدمتگزار يكديگرند. عرض كردم: چگونه خدمتگزار يكديگرند؟ فرمود: به يكديگر فايده مىرسانند.از مجموع اين دو دسته روايات، چنين برمىآيد كه خدمت، ارزش ذاتى دارد و خدمتگزارى به همه مردم اعم از مسلمان و كافر (با شرايطش) امرى پسنديده است، ليكن خدمت به مسلمانان از اهمّيت بيشترى برخوردار است.
خدمت به غير مسلمانان به جهت تأليف قلوب و جذب آنها به اسلام، اهمّيت بسزايى دارد، چنانكه در بعضى از ابواب فقه مانند زكات به آن اشاره شده و سهمى از زكات در اين جهت مصرف مىشود.
در سياست خارجى كشور اسلامى گاهى مىبينيم دولت جمهورى اسلامى به بعضى از كشورهاى غير اسلامى كمك بلاعوض مىكند و گاه در حوادث ناگوار همچون سيل، زلزله، قحطى و ... كمكهاى مالى فراوانى به نامسلمانان مىنمايد چنين كارى يكى از مصاديق خدمت است و با انگيزه الهى انجام مىگيرد؛ بله، اگر به غير مسلمانان خدمت شود امّا انگيزه الهى بر آن مترتّب نباشد، و باعث تقويت، شوكت و عزّت آنان در برابراسلام و مسلمانان شود و سبيل و راه سلطه آنان بر مسلمانان باشد و مسلمانان را به استخدام خود درآورد و ... چنين امرى خدمت نيست، بلكه خيانت به اسلام و مسلمانان است.بنابراين در خدمت كردن، سه مسأله- موارد، انگيزه و آثار خدمت- بايد مدّ نظر خدمتگزار باشد تا از محدوده جلب رضا و تقرّب به درگاه خداوند خارج نشود.
|