|
و- تأخير عذاب دنيوى
از آنجا كه نماز يكى از بهترين عبادات و افضل آنها به شمار مىرود و نمازگزار محبوب خداوند است و از جايگاه رفيعى برخوردار مىباشد؛ سزاوار است كه خداوند به احترام نماز و نمازگزار، خشم خود را از ديگران برداردو از خطاى آنها درگذرد. حضرت على عليه السلام فرمود: «گاهى خدا اراده مىكند كه مردمى را به خاطر گناهانشان طورى عذاب كند كه احدى باقى نماند ولى در آن ميان نمازگزار پيرى را كه با قدمهاى لرزان به جايگاه نماز مىرود و كودكانى را كه در حال تعليم قرآن هستند مىبيند، از عذاب آنها چشم پوشى كرده، آن را به تأخير مىاندازد.» «2»
|